Is frequent verzuim een ontslaggrond?

Frequent ziekteverzuim is een voorbeeld van een redelijke grond. Van frequent ziekteverzuim is sprake als de werknemer regelmatig niet komt werken, omdat hij ziek is of gebreken heeft, en dit onaanvaardbare gevolgen voor de bedrijfsvoering van de werkgever heeft. Als een werknemer regelmatig ziek is, kan dit voor een behoorlijke verstoring van het productieproces zorgen. Toch mag een werknemer die frequent verzuimt niet zomaar worden ontslagen. De werkgever moet met de werknemer in gesprek blijven, de oorzaak van het verzuim proberen te achterhalen en hiervan verslagleggen. Het is aan te raden om de bedrijfsarts hierbij te betrekken. Hij kan namelijk beoordelen of het verzuim gerelateerd is aan arbeidsongeschiktheid.
Voorwaarden voor frequent ziekteverzuim zijn dat:

• De werknemer met enige regelmaat, maar niet langdurig ziek is;
• Het niet kunnen werken geen gevolg is van onvoldoende zorg voor de arbeidsomstandigheden.
• Te verwachten is dat binnen 26 weken geen herstel optreedt en dat de werknemer binnen die periode het werk niet in aangepaste vorm kan uitvoeren.

De werknemer kan alleen worden ontslagen als het niet mogelijk is dat hij binnen een redelijke termijn, al dan niet met behulp van scholing op een andere passende functie wordt herplaatst, tenzij herplaatsing niet in de rede ligt. Als redelijke termijn voor herplaatsing geldt de wettelijke opzegtermijn die geldt voor de werkgever. Deze termijn is 1 tot 4 maanden, afhankelijk van hoe lang het dienstverband heeft geduurd. Voor een werknemer met een arbeidshandicap is de redelijke termijn van herplaatsing 26 weken.