Kan een loonsverlaging bij financiële nood worden verplicht?

Bedrijven die in financiële nood verkeren, doen soms een beroep op de werknemer om tijdelijk een deel van het loon in te leveren tot het moment dat het bedrijf weer in financieel opzicht levensvatbaar is. De afspraken die zijn vastgelegd in een arbeidsovereenkomst mogen alleen gewijzigd worden als de werkgever en werknemers daarmee instemmen. Werkgevers nemen dan ook vaak een eenzijdig wijzigingsbeding om op deze wijze toch een wijziging in de arbeidsvoorwaarden te wijzigingen. Als de werkgever een beroep doet een eenzijdig wijzigingsbeding, dan moet hij kunnen aantonen dat hij een zodanig zwaarwegend belang heeft bij de wijziging, dat het belang van de werknemer (dat wordt geschaad) moet wijken.
Ontbreekt een eenzijdig wijzigingsbeding in de arbeidsovereenkomst, dan kan de werkgever aanvoeren dat het voorstel tot loonsverlaging een redelijk voorstel is dat de werknemer niet zomaar kan afwijzen. Doet de werkgever een beroep op de redelijkheid en billijkheid, dan voert hij aan dat handhaving van het loon onder de gegeven omstandigheden naar de maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn.
In alle gevallen toetst de rechter of het belang van de werkgever moet wijken ten opzichte van het belang van de werknemer. Wie akkoord gaat met een lager loon, kan een lagere WW-uitkering krijgen als een bedrijf alsnog omvalt, voor de gehele duur van de WW (2 jaar).