Is het verstandig tot elke prijs te streven naar nul-fouten?

Slechte kwaliteit is oneconomisch. Perfecte kwaliteit kan economisch gezien ook onverstandig zijn: streven naar ‘nul fouten’ kunnen de kosten voor de onderneming teveel opjagen.Tussen deze twee uitersten zal een minimum liggen van de totale kwaliteitskosten. De totale kwaliteitskostencurve kan hierbij worden onderverdeeld in drie delen:

1. het gedeelte waarbij de faalkosten aanzienlijk hoger zullen zijn dan de preventiekosten;
2. het gedeelte waarbij de faalkosten en de preventiekosten elkaar ongeveer in evenwicht houden: het kwaliteitskostenoptimum;
3. het gedeelte waarbij de totale kwaliteitskosten weer flink oplopen door de groei van de preventiekosten.

Veel bedrijven zullen zich nog in het eerste deel bevinden, waarbij knelpuntgerichte verbeteringen het niveau van kwaliteitskosten wezenlijk kunnen verlagen.