Zegt de wet iets over alcoholgebruik op het werk?

De wetgever heeft de risico´s van alcohol voor veiligheid en gezondheid onderkend en onder meer grenzen gesteld aan het maximale bloedalcoholgehalte (BAG) bij het besturen van voertuigen. Zo zijn normen opgenomen in de WegenVerkeersWet, de Luchtvaartwet en de Scheepsvaartverkeerswet. Alcoholgebruik op het werk is echter niet bij wet verboden. In het Nieuw Burgerlijk Wetboek staat wel een artikel dat als de werknemer zich ondanks waarschuwing overgeeft aan dronkenschap of ander ‘liederlijk gedrag’, er reden is voor ontslag. Een ontbinding van de arbeidsovereenkomst is alleen mogelijk wanneer er een geschreven alcoholbeleid bestaat en dit voldoende bekend wordt gemaakt en de betrokkene een reële kans heeft gehad om dit gedrag te veranderen. De Arbeidsomstandighedenwet (Arbowet, 1998) bevat geen specifieke bepalingen inzake alcoholgebruik. Wel biedt deze wet een algemeen kader vanwege de zorg voor veiligheid en gezondheid. De uit de Arbowet voortvloeiende RI&E en de verplichting tot een verzuimbeleid bieden enkele aanknopingspunten voor een alcoholbedrijfsbeleid.
Wetten als de Wet Poortwachter, Wet Uitbreiding Loondoorbetaling Bij Ziekte (WULBZ), Premie en marktwerking bij Arbeidsongeschiktheid (PEMBA) en Wettelijke Arbeidsongeschiktheid, dringen bij werkgevers aan op het voeren van een alcoholbedrijfsbeleid. Deze wetten leggen de financiële gevolgen van ziekte en arbeidsongeschiktheid voornamelijk bij de werkgever. Een ander gegeven dat voor een alcoholbedrijfsbeleid pleit is de financiële aansprakelijkheid van werkgevers bij calamiteiten. Tenzij het alcoholbedrijfsbeleid via een CAO geregeld is, kan het beleid alleen ingevoerd worden met toestemming van de Ondernemingsraad. Bij een kleine organisatie zonder Ondernemingsraad moet een werknemersvertegenwoordiging het beleid goedkeuren.