Wat zijn de werkgeversverplichtingen bij een verslaving?

Verslaving is een ziekte. Een werkgever is verplicht de werknemer begeleiding aanbieden om van zijn verslaving af te komen. Alle regels rondom ziekte zijn van toepassing, denk aan loondoorbetaling (ook bijvoorbeeld gedurende de periode dat een medewerker in een afkickkliniek verblijft), re-integratieverplichtingen en het ontslagverbod. Daarom heeft een werkgever diverse verplichtingen en is eventueel ontslag als de werknemer, na herstel, terugvalt in zijn verslaving, lastig. De werknemer ook niet kan worden ontslagen vanwege gedrag en handelen onder invloed van die ziekte.
Indien een werkgever voldoende aannemelijk maakt dat hij de werknemer ruimschoots kans en tijd heeft geboden om van zijn verslaving af te komen, maar de werknemer deze kansen niet grijpt, kan dit soms leiden tot een beëindiging van de arbeidsovereenkomst vanwege een vertrouwensbreuk. Zeker als een werknemer door zijn werkgever in de gelegenheid is gesteld om zijn verslaving te overwinnen, maar de werknemer na een volledige genezing toch terugvalt in de verslaving, komt dit steeds meer voor risico van de werknemer. De werkgever doet er goed aan de volgende stappen te nemen:

1. Zorg voor een duidelijk drugs- en alcoholbeleid; de regels én de consequenties van overtreding van de regels moeten duidelijk zijn (berisping, schorsing, ontslag);
2. Verslaving is een ziekte, dus betrek de bedrijfsarts als de werknemer door de verslaving zijn werk niet meer kan doen;
3. Volg de STECR Werkwijzer ‘Verslaving en Werk’, kantonrechters werken er ook mee. De Werkwijzer biedt bruikbare richtlijnen voor werkgevers hoe om te gaan met verslaafde werknemers en het formuleren van alcohol-, en drugsbeleid;
4. Valt de werknemer na een volledige genezing terug in zijn verslaving, dan kan de werkgever overwegen de arbeidsovereenkomst te beëindigen. Verslaving is geen rechtvaardiging voor gebruik van alcohol of drugs op de werkvloer.