Waarom proberen werkgevers de toepassing van de Wmco te voorkomen?

In de praktijk wordt nogal eens getracht het aantal ontslagverzoeken onder de 20 te houden. De werkgever beoogt daarmee overleg met de vakorganisaties over een sociaal plan te voorkomen. In veel gevallen wordt de werkgever echter in zijn overleg met de ondernemingsraad over een reorganisatie ( artikel 25 Wet op de ondernemingsraden) gedwongen met de vakorganisaties overleg te gaan plegen over een sociaal plan. De ondernemingsraad stelt dan als voorwaarde bij zijn advisering dat de werkgever eerst een sociaal plan overeenkomt met de vakorganisaties. In andere gevallen volgt de verplichting tot overleg met de vakorganisaties over een sociaal plan uit de cao. Daar komt bij dat een individuele medewerker compensatie voor een collectief gegeven ontslag achteraf kan proberen te claimen via de rechter.
Omzeiling van de Wmco staat volledig los van de verplichting van de werkgever om de wettelijke transitievergoeding en de gelijkwaardige voorziening te moeten betalen bij opzegging van het dienstverband of bij beëindiging van het dienstverband bij arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd met een duur van minstens 24 maanden. 
Het belang van naleving van de Wmco is groot, omdat bij niet naleving de opzegging van de arbeidsovereenkomsten ofwel de beëindigingsovereenkomsten vernietigbaar zijn. De werknemer kan gedurende 6 maanden na de opzegging of de totstandkoming van de beëindigingsovereenkomst een beroep doen op deze vernietigingsgrond.