Mag in een sociaal plan onderscheid op grond van leeftijd worden gemaakt?

In veel oudere sociaal plannen wordt met betrekking tot de groep van bijvoorbeeld 55-plussers een onderscheid op grond van leeftijd gemaakt. Een dergelijk sociaal plan is in beginsel in strijd met de Wet gelijke behandeling op grond van leeftijd bij de arbeid. Daarin is bepaald, dat het maken van onderscheid op grond van leeftijd bij arbeidsvoorwaarden en bij beëindiging van een arbeidsverhouding is verboden.
Dat verbod geldt echter niet als het maken van onderscheid objectief gerechtvaardigd is door een legitiem doel en de middelen voor het bereiken van dat doel passend en noodzakelijk zijn. De gedachte achter een dergelijk sociaal plan is dat jongere werknemers een vergoeding moeten krijgen als tijdelijke inkomensvoorziening en dat oudere werknemers bescherming van hun inkomenspositie tot aan de pensioengerechtigde leeftijd moeten ontvangen. Dat zijn - in de regel - passende en noodzakelijk te achten doelen. Maar als een sociaal plan overtollige werknemers een lagere ontslagvergoeding toekent dan de werknemers van 58 jaar en ouder dan is dat wel een verboden onderscheid naar leeftijd.