Wat zie je niet direct in het MIOS?

Er zijn drie belangrijke dingen die niet direct zichtbaar zijn.
Onzichtbaar zijn de activiteiten die gericht zijn op continu verbeteren. De onderliggende systeemtheorie van het MIOS koppelt de verbeteractiviteiten aan elke operationele regelkring die binnen elke functie aanwezig moet zijn om de deelprocessen daarbinnen goed of beheerst te laten verlopen. Alleen voor het primaire proces en de uitvoering van innovatieprojecten staan die regelingen wel afgebeeld (als Regelen voortbrengen-V2 resp. Regelen innoveren-I2).
De recursiviteit van het model is ook niet direct zichtbaar. Dit lastige systeemkundige begrip houdt in dat als een gehele organisatie, bijvoorbeeld één met vrij zelfstandige eenheden (business units) met een eigen markt, bekeken wordt met het MIOS, je deze eenheden op hun beurt ook weer met het MIOS kan bestuderen. Dan is de vraag in hoeverre zo’n business unit op zichzelf ook levensvatbaar kan zijn en hoe de relaties met het geheel lopen.
Het derde wat je niet direct ziet is dat er mensen en machines (inclusief ICT) zijn die de twaalf functies vervullen in een sociotechnische samenhang.