Is continu verbeteren ook innovatie?

Er is geen meetlat of thermometer die, zoals bij lengte of temperatuur, kan vaststellen hoe ‘nieuw’ een verandering is (en waar een duidelijke grens op staat aangegeven, zoals het vriespunt bij 0 graden Celsius) en wanneer een ‘niet-meer-zo-heel-kleine’ verbetering een ‘incrementele innovatie’ genoemd mag of zelfs moet worden. Jacobs en Snijders (2008, p.10) noemen nieuwheid ook een ‘fuzzy’ begrip.
Een voor het management praktisch onderscheid is de vraag of het doorvoeren van een kleine verandering aan een product of werkwijze binnen de grenzen van een team, groep of afdeling ingevoerd kan worden en qua invoering aan die groep of afdeling overgelaten kan worden. Veel organisaties hanteren verbeterdoelstellingen in het kader van hun kwaliteitsbeleid en laten de ontwikkeling en invoering van de verbeteringen aan alle afdelingen zelf over. Vaak krijgen ze daar een beperkt eigen budget voor om kleine zaken aan te schaffen of te laten veranderen.
Waar de verandering meer geld kost, een grotere impact heeft op de productfuncties, meer afdelingen betreft, op basis van strategische overwegingen al of niet nadrukkelijke managementaandacht behoeft en/of enigszins riskant is, kan een organisatie dit beter als een apart project ontwikkelen en invoeren, Dan is het geen onderdeel van continue verbetering meer maar een incrementeel innovatieproject.
Dus alleen projectmatig doorgevoerde veranderingen rekenen we tot innovatie. Continu verbeteren hoort er gewoon bij in elke functie van hoog tot laag en binnen elk team en elke afdeling; je doet je werk en je denkt na over verbeteringen.