Is innoveren voldoende voor levensvatbaarheid?

Innoveren alleen is (helaas) niet voldoende voor een organisatie om levensvatbaar te blijven. Gedurende de levenscyclus van een product of de levensduur van een organisatie zullen klanten of medewerkers verbeteringen voorstellen of bedenken. Die verbeteringen doorvoeren betekent wel dat er iets verandert in het product of het proces of de wijze van dienstverlening, maar dat is niet genoeg om te spreken van ‘innovatie’.
Toch is dit continu verbeteren van alles wat een organisatie levert of doet heel wezenlijk om het prestatieniveau van de organisatie op peil te houden ten opzichte van de concurrentie. Sommige Japanse ondernemingen zijn door hun niet aflatende aandacht voor ‘kai-zen’ (het continu verbeteren van het bestaande), op gelijke voet gekomen met hun van oudsher meer innovatieve Europese en Amerikaanse concurrenten. Het begrip ‘lean thinking’ heeft zijn oorsprong bij Toyota maar inmiddels ook buiten de automobielindustrie navolging gevonden (Womack & Jones 2003). En ‘lean’ omvat niet alleen kai-zen maar ook ‘kai-kaku’: innovatie. De innovatieprestaties van Japanse bedrijven zijn sinds de jaren 1980 verbeterd en hun positie is juist door die combinatie van continu verbeteren en innoveren verder versterkt.