Hoe is te voorkomen dat voor ieder 'wissewasje' wordt geclaimd?

Meestal worden over de ondergrens van claimbedragen twee afspraken gemaakt in de overeenkomst:

1. Ten eerste is een minimumbedrag per claim: claims kleiner dan bijvoorbeeld € 5.000 of € 25.000 (afhankelijk van koopprijs en aard onderneming) worden niet beschouwd als geldige claim en komen niet in aanmerking voor vergoeding (de minimis wordt deze grens ook genoemd).
2. Ten tweede is er een claimdrempel (in het jargon: threshold): pas als de gezamenlijke claims een bedrag van groter dan, bijvoorbeeld, 2,5% van de koopprijs bedragen kan er een vordering worden ingesteld. Komt de koper daar niet aan, dan is er geen recht op vergoeding. Komt de koper daar wel aan, dan kan worden gekozen voor:
   1. in dat geval komt het gehele bedrag aan claims voor vergoeding in aanmerking (ook dat onder de drempel – er is dan sprake van een franchise) of
   2. in dat geval komt alleen het meerdere voor vergoeding in aanmerking (alleen boven de drempel – er is dan sprake van een eigen risico). De hoogte van de drempel speelt daarbij een rol.

Bij een onderneming waarbij alleen een groot aantal kleinere claims voorkomen die anders onder de minimis niet claimbaar zouden zijn, door de koper er goed aan te bepalen dat een reeks kleinere claims van gelijke aard samen een wel geldige claim vormen.