Voor de publieke sector bestaat er een normering topinkomens, kan dit een richtlijn voor private sector vormen?

In vrijwel alle gevallen bestaat er een geldende cao die een maximum schaal heeft, waar de directeur-bestuurder zijn beloning niet in terug zal vinden. Ook de speciaal ontworpen ‘boven cao-schalen’ kennen in veel gevallen een maximum schaal die niet van toepassing is op de directeur-bestuurder. De beloning wordt door de Raad van Commissarissen vastgesteld die zich – op hun beurt - laten adviseren door de bekende beloningsadviesbureaus. Het 'haasje over'-principe heeft er de laatste jaren onder meer voor gezorgd dat de afstand tussen de beloning van de directeur-bestuurder en de medewerker op de werkvloer enorm groot is geworden. De verhouding tussen de beloning van bijvoorbeeld een beursgenoteerde ceo en de gemiddelde werknemer, de zogenaamde ‘pay ratio’ is opgelopen van 30 aan het begin van deze eeuw naar 179 in 2014.
Het lijkt zinvol om een meer consistente relatie tot stand te brengen tussen het interne loongebouw (cao) en een transparant en goed uitlegbaar vast beloningsniveau van de topbestuurder. De hoogste salarisschaal van de cao – waar directiefuncties / topbestuurders van uitgesloten zijn - kan als uitgangspunt worden genomen voor de bepaling van de beloning van de directie of topbestuurders. De beloning van een directielid ligt dan bijvoorbeeld maximaal 20% boven het hoogste schaalmaximum in deze cao. Vervolgens ligt de maximale beloning van de directeur-bestuurder bijvoorbeeld 25% boven het salarisniveau van dit directielid.