Hoe kunnen verschillen in belangen worden opgelost?

Het sleutelwoord bij het overbruggen van verschillen is het gebruik van "objectieve normen" of "principes". Dat kunnen taxaties zijn, het oordeel van een deskundige, of een precedent (bijvoorbeeld recente verkoopprijzen van vergelijkbare panden). Hoe meer een contract standaardbepalingen bevat of in overeenstemming is met de gewoonten in een bedrijfstak, hoe minder risico dat een partij zich benadeeld voelt of later zal proberen de overeenkomst ongedaan te maken.
Objectieve criteria moeten onafhankelijk zijn van de wil van partijen en geldig voor beide. Als een makelaar een partij een koopcontract voorlegt, is het redelijk om te vragen of makelaar dat contract ook zou gebruiken in transactie voor privé doeleinden. Ook in het bedenken van redelijke procedures zijn er objectieve criteria die onwillekeurig en praktisch zijn, zoals het principe van kiezen of delen: de een verdeelt en de andere kiest. In een echtscheidingsprocedure, bijvoorbeeld, kunnen beide partijen eerst een afspraak maken over de bezoekregeling en daarna beslissen over de toekenning van de voogdij. Die is een stimulans om het eens te worden over een redelijke bezoekregeling. Andere middelen zijn: loten, om beurt kiezen, iemand anders laten beslissen en "flip-flop"-arbitrage.