Wat is turboliquidatie?

Turboliquidatie wordt gezien als een snelle manier om een vennootschap zoals een bv, stichting te ontbinden en te liquideren. In de wet is bepaald dat een vennootschap ophoudt te bestaan, indien de vennootschap op het tijdstip van haar ontbinding geen baten meer heeft. Voor het bepalen van het tijdstip van ontbinding is het besluit van de algemene vergadering bepalend. Indien er wel baten aanwezig zijn ten tijde van de ontbinding, kan de vennootschap niet door middel van een turboliquidatie worden ontbonden, maar dient het vermogen van de vennootschap te worden vereffend. In dat geval zal een vereffenaar (curator) moeten worden aangesteld. Bij de turboliquidatie is dat echter niet het geval. Het besluit tot ontbinding van de vennootschap door middel van een turboliquidatie dient door de algemene vergadering (van aandeelhouders) te worden genomen. Bij een turboliquidatie besluit de aandeelhoudersvergadering tot opheffing. De bestuurder meldt dit bij de KvK en tekent een formulier dat er geen baten zijn. Door het nemen van het besluit houdt de vennootschap in principe direct op te bestaan.
Ondernemingen zijn sinds 1994 via turboliquidatie te ontbinden, maar het fenomeen wint de laatste jaren snel aan populariteit, wellicht omdat het veel gelegenheid tot fraude biedt. De overheid vermoedt fraudeurs bv's via turboliquidatie opheffen ('plof-bv's') om crediteuren en de fiscus te benadelen. Het ministerie van Veiligheid en Justitie en dat van Economische Zaken onderzoeken met de Belastingdienst en de Kamer van Koophandel of een wetswijziging nodig is tegen een nieuw opkomende vorm van fraude met plof-bv’s, bv's die via ‘turboliquidatie’ worden opgeheven. De fiscale opsporingsdienst Fiod en het Openbaar Ministerie (OM) zijn al strafzaken gestart tegen grootschalig misbruik hiervan.