Staat behavioural targeting op gespannen voet met privacy?

Behavioural targeting is een op de persoon toegesneden marketingmethode waarbij het surfgedrag van de bezoeker wordt opgeslagen en geanalyseerd. Dit gebeurt meestal door het plaatsen van een cookie* op de computer of telefoon van de bezoeker. De informatie over het surfgedrag wordt ingezet voor het personaliseren van advertenties. Hierdoor is de kans groter dat een internetbezoeker op de advertentie klikt, omdat zij alleen advertenties te zien krijgen die voor hen relevant zouden zijn. Toch kan het volgen van het surfgedrag ook worden gezien als een inbreuk op de privacy.
Of dat zo is, is vooral afhankelijk van de vraag of een cookie als persoonsgegeven is aan te merken. Dat is niet het geval als de daaruit af te leiden profielen pseudonieme gegevens zijn die niet herleidbaar zijn tot een persoon zonder het gebruik van aanvullende informatie.
Worden de cookies gebruikt voor het opslaan van gegevens als het IP-adres of e-mailadres, of worden ze gebruikt voor het opstellen van een profiel, dan is de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) van toepassing. Voor het verwerken van persoonsgegevens gelden strenge eisen. Zo moet voor elke verwerking van persoonsgegevens een legitieme grondslag bestaan, bijvoorbeeld ondubbelzinnige toestemming van de betrokken persoon.
*) Een cookie is een tekstbestandje dat bij ieder websitebezoek wordt geplaatst (of uitgelezen) en die bepaalde gegevens van en over de bezoeker opslaat en registreert. De cookies kunnen zowel door de websitehouder als door een derde geplaatst worden, bijvoorbeeld een advertentienetwerk. Doordat cookies unieke elementen bevatten kunnen advertentienetwerken de persoon herkennen bij een bezoek aan een website waar het netwerk actief is.