Welke ontwikkeling maakt de Balanced scorecard nu mee?

Het Balanced scorecard concept is in het begin van de jaren negentig geïntroduceerd als reactie op het eenzijdig sturen van Amerikaanse organisaties op financiële indicatoren. De Balanced scorecard dwong af dat ook naar aspecten als klantbeleving, inrichting van processen, innovatie en in een later stadium, leren en groeien werd gekeken. Dit alles vanuit een meer strategisch (lange termijn)-perspectief. De introductie van strategiekaarten zorgde voor logica in de definitie en afstemming van doelstellingen en daar op aansluitende prestatie-indicatoren. De ontwikkelaars van het Balanced scorecard concept hebben het accent van de ontwikkeling van Balanced scorecards meer en meer verlegd naar de ontwikkeling van strategiekaarten en gekoppeld aan besturingsvormen binnen gedecentraliseerde organisaties. In het kort komt het er op neer dat vanuit de klassieke visie op 'profit', 'investment', 'standard cost', 'revenue''  en 'discretionary expense' centers eveneens teveel vanuit een financiële visie werden gestuurd. De introductie van strategiekaarten binnen deze besturingsvormen zorgen voor een koppeling en betere afstemming met de strategie en voorkomen een eenzijdige sturing. De concepten van strategiekaarten en Balanced scorecard zijn inmiddels volwassen geworden,  vernieuwingen worden vooral gevonden in het verbreden van het toepassingsgebied. In 2008 verscheen het boek ‘Van strategie naar uitvoering’ waarin Kaplan en Norton beide concepten integreren in een compleet managementsysteem.