Wat is het verschil tussen loonopschorting en loonstop?

Regelmatig vindt de werknemer dat hij te ziek is om bepaalde werkzaamheden te doen, ook al is dat aangepast. En even zo vaak meent een werkgever dat de werknemer zich veel te gemakkelijk ziek meldt. Bij zulke meningsverschillen kan de verleiding voor de werkgever groot zijn om te roepen dat het niet komen opdagen werkweigering is, en dus reden voor ontslag. Dat is te kort door de bocht.
Wettelijk moet de werkgever de zieke werknemer eerst aanspreken. Meestal wordt aangenomen dat hij de zieke werknemer moet waarschuwen. Naast de waarschuwing moet hij tegelijk een loonmaatregel aankondigen in de vorm van een loonopschorting of loonstop, als de werknemer nog langer de regels niet naleeft.
Het verschil tussen een loonopschorting en een loonstop is subtiel. Bij een loonopschorting wordt het loon tijdelijk achter gehouden. De werknemer moet eerst meewerken aan controle op ziek zijn. Als blijkt dat hij inderdaad ziek is, dan moet de werkgever met terugwerkende kracht het loon tijdens ziekte nabetalen.Bij een loonstop wordt het loon definitief niet betaald. De werknemer moet alsnog meewerken aan zijn verplichtingen. Zodra hij dat doet, wordt vanaf dat moment het loon tijdens ziekte weer betaald. Het loon over de tussenliggende periode is de werknemer kwijt.

Let op! Het is belangrijk om de juiste term voor de juiste situatie te gebruiken. Er is rechtspraak waarin het verkeerde gebruik van het woord 'loonopschorting' betekende dat de werkgever met terugwerkende kracht alles moest nabetalen. Verder is het verstandig alleen een loonmaatregel op te leggen als de bedrijfsarts het standpunt ondersteunt.