Hoe wordt het dagloon berekend?

Er is een verschil in de berekening van het dagloon in geval van ziekte of werkloosheid versus die in het geval van arbeidsongeschiktheid.
Het belangrijkste is het bepalen van het moment van het ontstaan van ziekte of werkloosheid. De periode eindigt 'op de laatste dag van het tweede aangiftevak voorafgaand aan de dag dat de ziekte of werkloosheid optrad'. Bijvoorbeeld: iemand wordt op 5 oktober ziek en de werkgever doet maandelijks belastingaangifte van het loon, dan geldt de maand september als voorafgaand tijdvak en is 31 augustus het einde van de referentieperiode (ook wel refertejaar genoemd). Het SV-loon in de periode 1 september van het voorafgaande kalenderjaar tot en met 31 augustus van het huidige kalenderjaar bepaalt dan de hoogte van het dagloon. Verder wordt uitgegaan van het loon uit de dienstbetrekking waarin iemand ziek of werkloos wordt. Het loon uit de voorafgaande en/of andere gelijktijdige dienstbetrekkingen blijft buiten beschouwing. Als iemand al voor het begin van het refertejaar in dienst is gekomen, dan wordt het loon gedeeld door het aantal dagloondagen in een kalenderjaar. De uitkomst daarvan is het dagloon. Het maximale maandloon bredraagt 21,75 maal het dagloon.