Hoe wordt een oplaadpaal fiscaal behandeld?

Werknemers die in een (semi-)elektrische auto van de zaak rijden, moeten de auto natuurlijk kunnen opladen. Daarbij hoeft een laadpaal bij de woning van de werknemer niet tot het loon hoeft te worden gerekend. De kosten voor de laadpaal bij de woning van de werknemer deel kunnen uitmaken van de terbeschikkingstelling van de auto van de zaak. Het gaat hierbij om de kosten van de laadpaal zelf én die van eventuele aanpassingen, zoals het plaatsen van een extra groep in de meterkast. Het doet er niet toe of de onderneming de kosten direct voor haar rekening neemt of ze aan de werknemer vergoedt. Er is in beide gevallen sprake van intermediaire kosten.
Dit geldt niet voor de elektriciteit om de auto op te laden. De werkgever mag de verbruikte elektriciteit wel laten declareren, evenals de kosten van een meter om het feitelijke verbruik vast te kunnen stellen. Zo’n afspraak heeft geen gevolgen voor de hoogte van het loon van de werknemer en dus ook niet voor de loonheffingen.
Als de onderneming een laadpaal vergoedt of verstrekt voor een eigen (semi-)elektrische auto van de werknemer kan er echter niet meer dan € 0,19 per zakelijke kilometer (inclusief woon-werkverkeer)onbelast worden vergoed.
De kosten voor een laadpaal worden niet in de cataloguswaarde van de auto opgenomen en hebben daarmee geen invloed op de bijtelling voor het privégebruik.