Wat wordt bedoeld met het noodzakelijkheidscriterium?

Onder het noodzakelijkheidscriterium is een vergoeding, verstrekking of ter beschikkingstelling onbelast als deze in redelijkheid noodzakelijk is voor de vervulling van de dienstbetrekking. Dat geldt ook als dit een privévoordeel voor de werknemer oplevert.

Voorbeelden:

1. Bedrijf A organiseert maandelijks vrijblijvend een borrel om de onderlinge contacten tussen collega's te stimuleren. Deze bijeenkomsten zijn niet noodzakelijk voor de uitoefening van de dienstbetrekking. De kosten ervan behoren tot het loon en zijn daarom belast, maar kunnen uiteraard in de vrije ruimte ondergebracht worden.
2. Gemeente B vindt papierloos vergaderen erg belangrijk. Alle medewerkers krijgen een tablet naar (eigen) keuze en de gemeente zorgt voor een collectief abonnement bij een provider. De vergoeding, verstrekking of ter beschikkingstelling van de tablet en het gebruik ervan behoort niet tot het loon omdat het noodzakelijk is voor de behoorlijke vervulling van de dienstbetrekking. Het feit dat de tablet ook privé gebruikt wordt, of kan worden, is hier niet van belang.
3. Zorginsteling C wil dat het personeel kleding draagt met een professionele uitstraling. De kleding is niet voorzien van logo of opschriften. De verstrekking van deze kleding behoort niet tot het loon, omdat deze noodzakelijk is voor de behoorlijke vervulling van de dienstbetrekking.
4. Organisatie D heeft in de kelder een fitnessruimte waar het personeel onder leiding van een sportinstructeur kosteloos gebruik van mag maken. De werkzaamheden van de medewerkers vergen geen bijzonder fitheidsniveau. Daarom vormt de verstrekking van de fitness loon in natura. De waarde in het economische verkeer van dit loon is belast, maar kan uiteraard in de vrije ruimte ondergebracht worden.