In hoeverre maakt financiële participatie deel uit van het beloningsbeleid?

Hierover is momenteel een discussie aan de gang: de vakbonden willen financiële participatie bovenop het loon, dus uit de bedrijfswinst. De werkgevers vinden dit te duur en vrezen hogere inflatie en stijgende loonkosten. Zij zien aandelen en opties dan ook meer als deel van het loon. Zolang het goed gaat met de economie zullen veel mensen daarmee akkoord gaan, maar het ligt voor de hand dat werknemers onmiddellijk compensatie gaan eisen wanneer de koersen stagneren of dalen.
Verder moeten de volgende factoren niet worden vergeten: aandelen in de vorm van loon worden als zodanig belast. Er moet dan eerst een behoorlijke koersstijging worden gerealiseerd, voordat de gelukkige bezitter de belasting heeft terugverdiend en hij winst gaat maken. Daarnaast lijkt loon in de vorm van effecten alleen geschikt voor de top van het bedrijf: de beslissingen die daar genomen worden zijn direct van invloed op de waarde van bijvoorbeeld aandelen. Het effect van individuele prestaties, lager in de bedrijfshiërarchie, op de waarde van de effecten is moeilijk of nauwelijks meetbaar. Doet het onvermijdelijke risico dat aan deze beloningsvorm kleeft dan wel recht aan de verhoudingen?
Financiële participatie kun je ook naast de beloningssfeer plaatsen als zijnde een bewust risico met eigen geld in het bedrijf waar je werkt. Dit verkleint het graai-effect en doet een beroep op daadwerkelijke betrokkenheid. Uitgangspunt bij participatie blijft dat deelname geschiedt op vrijwillige basis.