Uit welke bestanddelen bestaat een sociaal plan?

De belangrijkste (en tevens duurste) onderdelen van een sociaal plan zijn de volgende:

• Welke werknemer is boventallig; dit bepaalt wie blijft en wie moet vertrekken. Tegenwoordig wordt de ontslagvolgorde bepaald door afspiegeling. Afspiegeling houdt in dat van de functies die inkrimpen de werknemers gelijkelijk verdeeld over alle leeftijdsgroepen vertrekken. Met andere woorden: de leeftijdsopbouw na de reorganisatie moet hetzelfde zijn als de leeftijdsopbouw voor de reorganisatie. Als relatief veel 50-plussers werkzaam zijn, zullen er dus ook relatief veel 50-plussers afvloeien. Ontslag van oudere werknemers is duurder dan ontslag van jongere werknemers, dus de ontslagvolgorde heeft invloed op de kosten van het sociaal plan
• Welke ontslagvergoeding ontvangen de vertrekkers; de meeste sociaal plannen gaan uit van de oude kantonrechtersformule. Voor elk gewerkt jaar geldt 1 maand ontslagvergoeding (voor jaren tussen 40 en 50 jaar geldt: 1,5 maand per gewerkt jaar, voor jaren vanaf 50 jaar geldt 2 maanden per gewerkt jaar)
• De lengte van de zoekperiode naar een nieuwe baan; dit kan vanaf minimaal 3 maanden tot maximaal 18 maanden. Werknemers hebben dan 18 maanden de tijd om een nieuwe baan te zoeken. In de tussentijd moet de werkgever het salaris doorbetalen. De optimale zoekperiode is 6 tot 9 maanden.

Dit zijn de onderdelen die forse kosten met zich meebrengen. Uiteraard worden nog andere zaken geregeld in het sociaal plan, deze brengen relatief weinig kosten met zich mee.