Waar komt de ‘plotselinge’ belangstelling voor corporate governance vandaan?

In de jaren tachtig van de vorige eeuw bleek dat de Amerikaanse stakeholder society leidde tot pervers gedrag van bestuurders: beschikbare investeringsgelden werden aangewend om de product life cycle van bestaande producten te verlengen in plaats van te innoveren, er werd niet scherp op maximale efficiency gestuurd, doelen van de onderneming werden op basis van satisfycing behavior vastgesteld, er werden te grote reserves aangehouden. Hierdoor stokte zowel menig individuele onderneming als ook de Amerikaanse economie als geheel. Onder invloed van economen als Friedman, van het toen nieuwe vak corporate finance is toen een omslag ontstaan van een stakeholder society naar een shareholder society, waarin het bestuur van de onderneming geacht werd uitsluitend de belangen van de shareholders te dienen. Nadien heeft een aantal affaires, het Enron-schandaal, Worldcom in de Verenigde Staten in het bijzonder scherpere regelgeving met betrekking tot corporate governance afgedwonen. Tegen die achtergrond werden in tal van landen de afgelopen jaren regels en aanbevelingen inzake corporate governance opgesteld voor de bedrijven.In de wetgeving in de Verenigde Staten is de regelgeving vastgelegd in de Sarbanes-Oxley wet.
Binnen de Europese Unie heeft de Commissie in mei 2003 een Actieplan inzake Corporate Governance gepubliceerd. Inhoud van dit plan is o.a. dat iedere EU-lidstaat een referentiecode moet uitwerken waaraan de ondernemingen zich moeten houden. Vele Europese landen hebben ondertussen al gezorgd voor geactualiseerde corporate-governanceteksten. Zo heeft Nederland de code Tabaksblat opgesteld. In België werkt men met de code Lippens voor beursgenoteerde bedrijven en de code Buysse voor niet-beursgenoteerde bedrijven.