Hoe zit het met het vervallen (verjaartermijn) van vakantiedagen bij een zieke werknemer?

Sinds 1 januari 2012 moeten werknemers hun wettelijke vakantiedagen binnen 6 maanden, na het kalenderjaar waarin ze zijn opgebouwd, opnemen. Een kortere vervaltermijn is verboden, een langere onder voorwaarden niet. Daarna komen deze dagen te vervallen. Als een zieke werknemer redelijkerwijs in wel staat was om de vakantiedagen op te nemen en dit niet heeft gedaan, vervallen de dagen ook.
Als een werknemer tot aan de vervaltermijn redelijkerwijs echter niet in staat is geweest om alle wettelijke vakantiedagen op te nemen, geldt niet de vervaltermijn van (doorgaans) een half jaar na het jaar van opbouw, maar de verjaringstermijn van vijf jaar na het jaar van opbouw. Deze situatie kan zich voordoen bij langdurige ziekte.
Als een zieke werknemer nog niet re-integreert op het moment dat de vervaltermijn verloopt, geldt dat hij redelijkerwijs niet in staat is geweest om de vakantiedagen te benutten. Is hij wel begonnen met re-integreren en bestaan er mogelijkheden voor vakantie, dan komen de wettelijke dagen te vervallen, net als bij andere werknemers. De bewijslast van het niet kunnen opnemen van het wettelijke minimum aan vakantie rust op de werknemer. Of een vakantie voor een re-integrerende werknemer nadelig is, is aan de bedrijfsarts om te beoordelen. 
Bovenwettelijke vakantiedagen die de zieke werknemer niet heeft opgenomen, mag de werkgever in overleg tussentijds uitbetalen of zelfs wegstrepen als dat is vastgelegd. Over de vakantiedagen van de zieke werknemer is de werkgever het volledige salaris verschuldigd.