Wat doen de toezichthouders om juridische procedures te vermijden?

In de praktijk blijven financiële toezichthouders steeds vaker weg van formele toezichtmaatregelen. Zij kiezen dan (eerst) voor informele toezichtmaatregelen, zoals een normoverdragend gesprek met de directie of een waarschuwingsbrief. Omdat dit geen formele besluiten zijn als bedoeld in de Awb, kunnen organisaties hier ook niet formeel tegen in actie komen wanneer zij het er niet mee eens zijn.
Ervan uitgaande dat de betreffende instelling zich (in grote lijnen) kan vinden in het oordeel van de toezichthouder is het allereerst van belang om het geschonden vertrouwen van de toezichthouder zo snel mogelijk terug te winnen. Aan de toezichthouder moet dus worden getoond dat de organisatie het normoverdragend gesprek of de waarschuwingsbrief zeer serieus neemt en daarop aantoonbaar en tijdig de juiste actie(s) onderneemt. Als je echter niet naar behoren acteert op een informele toezichtmaatregel, dan zal deze vervolgens naar alle waarschijnlijkheid 'omslaan' naar een formele toezichtmaatregel, waartegen dus wel de mogelijkheid van bezwaar en beroep openstaat. Kan de instelling zich helemaal niet vinden in het 'informeel' gecommuniceerde oordeel van de toezichthouder, dan kan het raadzaam zijn een formele (handhavings)maatregel 'uit te lokken', door niet in actie te komen naar aanleiding daarvan. Uiteraard is het ook mogelijk om op informele toezichtmaatregelen te reageren. Deze reactie zal vervolgens in het toezichtdossier van de instelling worden opgenomen.