Is de positie van de dollar veranderd door de komst van de euro?

Een Europese eenheidsmunt zou nooit kunnen concurreren met de Amerikaanse dollar, meenden critici jaren geleden. Aanvankelijk leken ze het gelijk aan hun kant te krijgen. Op 1 januari 1999 deed de euro zijn intrede in valutaland tegen een koers van 1,17 dollar. Bijna direct zette de Europese munteenheid een forse daling in om in 2001 te belanden op een dieptepunt van 0,823 dollar.
Vandaag de dag ziet het speelveld er geheel anders uit. Na maandenlang gestaag te zijn gedaald, bereikte de euro in december 2009 een voorlopig recordniveau tegenover de dollar. Een euro was op dat moment 1,51 dollar waard. Door de begrotingsproblemen in Europa (met name Griekenland, Spanje en Portugal) kelderde de koers in november 2012 overigens weer tot 1,29 dollar.
De dollar vormt al decennia de spil in het internationale handelsverkeer. Sinds het Britse pond na de Tweede Wereldoorlog min of meer van het internationale podium verdween, was er voor de Amerikaanse munt eigenlijk geen alternatief.
Maar de rol van de dollar als wereldreservemunt zou binnen enkele jaren wel eens kunnen zijn uitgespeeld.  De dalende dollarkoers heeft alles te maken met de manier waarop de Amerikaanse centrale bank de kredietcrisis bestrijdt: simpelweg de geldpers aanzetten om de steunoperaties te kunnen financieren. Dus besluiten steeds meer landen om wegens een gebrek aan stabiliteit een deel van hun dollarreserves om te wisselen voor euro’s, net zoals er ooit goud over tafel ging in ruil voor dollars.
Ook de positie van de dollar als dé munt in de grondstoffenhandel lijkt aan erosie onderhevig. Olieproducerende landen als Iran en Venezuela rekenen hun kostbare waar vandaag de dag voor een zeer groot deel in euro’s en yens af.