Hoe komt een akkoord tot stand in een surseance?

De schuldenaar die in surseance verkeert zal (gezamenlijk met de bewindvoerder) aan haar concurrente crediteuren een akkoord aanbieden om de oude schulden af te kopen. Voor het aannemen van een akkoord is vereist dat de helft van het aantal concurrente crediteuren, die gezamenlijk meer dan de helft van de totale concurrente schulden vertegenwoordigen, vóór het aangeboden stemmen. In dat geval zijn alle crediteuren, ook de crediteuren die tegen hebben gestemd, aan het akkoord gebonden. Zo'n akkoord wordt ook wel dwangakkoord genoemd.
Uit de praktijk blijkt dat concurrente crediteuren vaak enige verzet tegen de verlening van surseance van betaling opgeven wanneer de onderneming eenmaal in de fase is gekomen van een definitieve surseance. Afwijzing van een akkoord houdt doorgaans namelijk in dat de surseance automatisch wordt omgezet in een faillissement. Concurrente crediteuren weten dan dat zij in die situatie (nagenoeg) niets meer zullen krijgen (ook omdat in dat geval de preferente crediteuren voorrang krijgen). Een aangeboden akkoord in een surseance levert voor concurrente crediteuren bijna altijd meer op. Vanuit een zichtbare win-win situatie stemmen zij dan ook vaak voor het aannemen van het akkoord.