Hoe gaat de toekenning van emissierechten in zijn werk?

De overheid stelt eerst de Nationale cap vast (217 Mton/jaar) vast en daarna vast hoeveel rechten ze voor een bepaalde periode aan een bepaalde sector wil toerekenen. Voor de industrie en energie-sector is dat 109 Mton/jaar vanaf 2008; voor de deelnemers aan emissiehandel wordt 90 Mton toegekend. Dat is iets minder als de periode ervoor 2005-2007, waardoor dit als een verscherping moet worden gezien. Immers er doen vanaf 2008 meer bedrijven mee en er is groei. Er zijn diverse allocatiemethodes toegestaan in het aankomende EU emissiehandelssysteem.
De Nederlandse allocatiemethode is:

• Historische emissies (gemiddelde van 3 jaren uit 2001-2005) x
• Energie efficiency index x
• Economische groei 91,7%) x
• Vaste rendementen bij energieconversie
• Correctiefactor op Kyoto-taak te halen

Belangrijk is of er data beschikbaar zijn en een gelijkwaardige allocatie binnen de EU plaats kan vinden. Daar ziet de Europese Commissie (EC) op toe. Het definitieve Nationale Allocatiebesluit voor de periode 2008-2012 wordt medio 2008 verwacht; hiertegen staat dan nog beroep bij de Raad van State open. Nadat de Raad van State over de eventuele beroepen heeft geoordeeld, is de allocatie pas onherroepelijk; dat zal dan medio 2009 worden. Eind 2008 kregen bedrijven de rechten op hun rekening; er kon al wel eerder in gehandeld worden (middels 'futures').
Voorbeelden: evenveel rechten als een efficiënt bedrijf nodig heeft per eenheid product (relatieve taak) dus voldoet aan zijn Efficiency Benchmarking convenant verplichtingen of een emissiebudget even groot als een vorige periode of een % minder. Er zijn combinaties mogelijk en er kan een veiling van (een deel van de) emissierechten plaatsvinden.