De nieuwe generatie Z doet het anders

Het belang van werknemerswelzijn wordt door vele werkgevers ook meer erkend en er wordt meer nadruk gelegd op de kwaliteit van het werk in plaats van alleen op de hoeveelheid werk die moet worden verricht.

Het is niet verwonderlijk dat jongere werknemers meer tijd willen voor hobby’s, reizen, familie en vrienden. Ze zijn opgegroeid in een wereld waar technologie en sociale media een belangrijke rol spelen in het dagelijks leven. Daardoor zijn ze gewend aan flexibiliteit en vinden ze het belangrijk om hun werk te kunnen combineren met andere activiteiten.

Erg populair momenteel is een werkend bestaan als digital nomad. Dit is iemand die locatie-onafhankelijk werkt en gebruik maakt van moderne technologieën om te kunnen werken waar en wanneer hij maar wil. Het idee achter het digitale nomadisme is dat je je werk kunt combineren met het ontdekken van nieuwe plekken en culturen, waardoor je dus die gewenste vrijheid en flexibiliteit hebt in je leven.

Daarbij komt dat de nieuwe generaties (levens)ervaringen waardeert boven traditionele statussymbolen, zoals een groot huis of een luxe auto. Ze willen bijvoorbeeld liever een reis maken naar een exotische bestemming dan een dure auto kopen. Dit betekent dat ze minder hoeven te werken om in hun levensonderhoud te voorzien. Ze zijn minder geïnteresseerd in het vergaren van rijkdom en bezittingen, omdat eventueel alle ‘dure’ dingen te huren of te leasen zijn.

Het probleem is echter dat de overheid nog wel degelijk het oude arbeidsethos aanhangt, en soms vreselijk ouderwetse (belastingtechnische) maatregelen hanteert, zoals het te veel belasten van overuren of het hebben van twee banen in plaats van ééntje. Dit maakt het voor jongere werknemers minder aantrekkelijk om lange of meer uren te werken. Het levert ze niet veel extra geld op en ze hebben ook nog eens minder tijd voor hun persoonlijke leven.

Als maatschappij zullen we ons moeten aanpassen aan de wensen van de nieuwe generatie. Dit betekent niet dat er niet meer hard gewerkt hoeft te worden, maar wel dat er meer flexibiliteit en balans zou moeten komen tussen werk en privéleven. Bedrijven kunnen hierop inspelen door het aanbieden van flexibele werktijden en thuiswerkmogelijkheden.

Met de opkomst van digitale technologieën is werken op afstand steeds gebruikelijker geworden en werknemers hebben meer flexibiliteit in hoe en waar ze werken. Dit heeft ook geleid tot een grotere behoefte aan zelfontplooiing en persoonlijke ontwikkeling. Ook kunnen we nieuwe manieren van belonen introduceren, bijvoorbeeld in de vorm van extra vakantiedagen in plaats van een hoger salaris.

Kortom: waar de nieuwe generatie werknemers zoekt naar meer balans en minder hecht aan traditionele statussymbolen, zal de maatschappij zich moeten aanpassen. Zo voelen jongere werknemers zich gesteund in hun keuzes en ontstaat een gezondere en evenwichtigere samenleving.

RUTGER BOELSMA

Personal development consultant bij RBC-Consultants in Leeuwarden