Generatie 45+ flexibeler dan jongeren

Columns

Binnen veel organisaties heerst de gedachte dat jongeren flexibeler zijn dan ouderen. Met name de leeftijdsgroep 45+ wordt niet geassocieerd met flexibel. Deze groep wordt gezien als verouderd en star. Jongeren zouden zich beter aanpassen aan de eisen van deze tijd, pakken nieuwe zaken eerder op en hebben geen scheidslijn tussen werk en privé. Dit zijn Ingrediënten waar hedendaagse organisaties dol op zijn. De vraag is of jongeren werkelijk flexibeler zijn dan ouderen of dat flexibiliteit verward wordt met grenzeloosheid.

Wat is precies flexibiliteit? Zijn ouderen misschien flexibeler dan we denken als we anders tegen flexibiliteit aankijken?

Flexibel of grenzeloos?

Naar mijn inziens wordt flexibiliteit verward met grenzeloosheid en zien veel organisaties grenzeloosheid voor flexibiliteit aan. De essentie van flexibiliteit is dat een object een vast punt heeft en de rest van het object mee kan bewegen met zijn omgeving om vervolgens weer terug te keren naar zijn oorspronkelijke vorm. Een goed voorbeeld is bamboe. Bamboe is een flexibele plant met een stevig worstelstelsel die met alle winden mee waait. Zodra de wind is gaan liggen keert de plant terug naar zijn oorspronkelijke vorm.

Stevig centrum

Flexibiliteit gaat hand in hand samen met een stevig centrum. Zonder een stevig centrum kan een object wel meebewegen maar komt het niet meer in zijn oorspronkelijke vorm terug. Het verplaatst zich dan alleen. Wordt er teveel flexibiliteit gevraagd dan komt het object niet meer terug in zijn oorspronkelijke vorm. we spreken dan van deformeren. Een voorbeeld van deformeren is dat als je een metalen veer teveel uitrekt, het niet meer terug komt in zijn oorspronkelijke vorm. Hierdoor verliest het object zijn flexibiliteit en functie.

Veeleisende leidinggevenden

Veel jonge medewerkers weten nog niet precies waar ze goed in zijn, wat hun grenzen zijn en hun sociale vaardigheden zijn nog in volledig ontwikkeld. Hierdoor hebben ze een zwak centrum die onvoldoende weerstand biedt aan veeleisende leidinggevenden, klanten en oudere collega’s. Hun gedrag lijkt daardoor flexibel. Door deze misvatting worden jongeren dagelijks over hun grenzen geduwd met alle schadelijke gevolgen van dien. Ze raken beschadigd waardoor ze minder flexibel worden en uiteindelijk belanden ze opgebrand in de ziektewet.

Burn-out op steeds jongere leeftijd

Burn-out komt op een steeds jongere leeftijd voor en ze verlaten steeds sneller de onveilige organisaties waar ze werkzaam zijn. Een goed voorbeeld is het onderwijs. Binnen de vijf jaar nadat ze hun eerste les hebben gegeven, stapt bijna 20 procent van de kleuterleiders en onderwijzers en 36 procent van de leraren secundair onderwijs uit de klas.

Het afgelopen jaar zaten meer dan honderdduizend jonge werknemers tot 35 jaar langdurig thuis vanwege stress-gerelateerde klachten, waaronder een burn-out. Dit blijkt uit recent onderzoek van ArboNed.

Oudere werknemer flexibeler dan gedacht

De grenzeloosheid van organisaties bereikt zijn grenzen wat zorgt voor zelfreflectie. Organisaties komen er achter dat oudere werknemers in de praktijk flexibeler blijken te zijn dan gedacht. Hun bewustzijn is met het klimmen der jaren gegroeid en ontwikkeld. Ze kunnen daardoor beter hun grenzen aangeven in samenwerking met hun ontwikkelde sociale vaardigheden kunnen ze op constructieve wijze nee zeggen tegen veeleisende leidinggevenden, klanten of collega’s. Ze worden daardoor niet teveel uitgerekt en veren na belasting weer terug in hun oorspronkelijke vorm. Dit is duurzame flexibiliteit.

Flexibele schil

De generatie 45+ zijn bij uitstek geschikt om een flexibele schil aan te sturen door hun stevige basis, ontwikkeld bewustzijn en sociale vaardigheden. Medewerkers van onder de 40 jaar missen die stevige basis en sociale vaardigheden zodat ze niet geschikte zijn om een complexe flexibele schil aan te sturen.

De 45+ generatie wordt het nieuwe flexibel en deze generatie is het meest geoutilleerd om de huidige transitie te leiden. Laat jongeren vooral doen waar ze goed in zijn door oudere generaties te inspireren met nieuwe zaken en door te experimenteren.

Veilig en gewaardeerd

Zodra de oudere generaties zich weer gewaardeerd voelen en op waarde geschat zullen zij de vernieuwingen, die jongeren van nature met zich meebrengen met open armen ontvangen en die vernieuwingen inbedden in de bestaande organisatie. Het is de hoogste tijd dat flexibiliteit niet langer verward wordt met grenzeloosheid.

Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen

Probeer het Pro-abonnement een maand gratis

En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.

Word een PRO 

Lid sinds 2019
Ik quote een deel van de tekst. Mijns inziens is dit een verouderde opvatting over werk en over relaties die gaat over buigen of barsten. Deze komt niet van millenials die collaborative (samen)werken. Het dagelijkse geweld van 'eisen' en 'afrekenen' vereist inderdaad bescherming en geslotenheid. De nieuwe generatie werkt veel meer iteratief, vanuit 'niet weten' als kwaliteit en op basis van elkaars kennis. Dat weten veel 45 plussers juist niet. En daarmee blijft met de dagelijkse aansturing door 45 plussers een goede nieuwe oplossing voor samenwerken een goed bewaakt geheim. Juist hierdoor buigen of barsten mensen en komen er burn-outs. Omdat de nieuwe strategieën voortdurend niet toegelaten worden in organisaties en in werk en omdat 'nieuwe generalisten' zo niet op hun merites gewaardeerd worden. Immers de oude werkwijze laat het 'meten' en 'waarderen' van nieuwe 'contributies' niet toe. In mijn ogen zou het moeten gaan om een mix: 'overbruggers' die oud en nieuw begrijpen en die uitleg kunnen geven over nieuwe werkmethoden aan de oude garde, 'nieuwdoeners' die niet anders weten dan dat ze dingen nu eenmaal op de nieuwe wijze aanpakken en 'oude garde' ofwel zij die niet collaborative kunnen werken en nu hiervan ook bewust zijn, zodat zij complementair op andere kwaliteiten ingezet kunnen worden. Uiteraard is training altijd een optie, maar sommige vaardigheden leer je moeilijker aan op leeftijd en vergen een grote sprong. Een model volgen is niet genoeg, het gaat om intrinsieke openheid, authenticiteit, persoonlijk leiderschap en fouten durven maken. Leer dat iemand maar eens aan die jaren lang is 'afgerekend' op keiharde in steen gegrifte 'eisen'. Daar is dus vooral ook een omslag in het management voor nodig. Management dat niet alleen met de mond belijdt, maar ook praktizeert en de nieuwe kernwaarden actief neerzet en embodied. Quote uit jouw artikel: "Veel jonge medewerkers weten nog niet precies waar ze goed in zijn, wat hun grenzen zijn en hun sociale vaardigheden zijn nog niet volledig ontwikkeld om zich te beschermen. Hierdoor hebben ze een zwak centrum die onvoldoende weerstand biedt aan veeleisende leidinggevenden, klanten en oudere collega’s. Hun gedrag lijkt daardoor flexibel. Door deze misvatting worden jongeren dagelijks over hun grenzen geduwd met alle schadelijke gevolgen van dien."
Branko Lastdrager
De kern van het verhaal - verwarren we flexibiliteit met grenzeloosheid? - is een interessante stelling. Ook de toelichting is beeldend met bamboe en een ijzeren veer. Echter het gemaakte onderscheid tussen jongeren en 45+ herken ik niet in mijn eigen ervaring. Het gaat over mensen van jong tot oud waar dit verhaal op van toepassing is.

Iedereen wordt voortdurend getest op de mate waarin het eigen centrum geworteld is. Voor iedereen ligt metaalmoeheid (burnout, overspanning, oververmoeid, etc.) op de loer. En ook niet leeftijdsgebonden is het unieke pad dat iedereen hierin loopt, we kennen allemaal onze eigen persoonsgebonden grenzen.

De huidige omstandigheden in onze maatschappij, in onze bedrijven en organisaties kunnen, hoewel misschien te veeleisend of inhumaan en daarmee moreel verwerpelijk, wel een mogelijkheid bieden om je eigen centrum te ontdekken en waar nodig een kans om steviger te wortelen.

Afsluitend, kent het artikel een aantal conclusies waar ik, door de kunstmatige scheiding in jongeren enerzijds en 45+ anderzijds, niet in mee kan gaan. Wel destilleer ik er uit, dat mensen, met een stevige basis, sociale vaardigheden en een ontwikkeld bewustzijn waarschijnlijk het meest geoutilleerd zijn om de huidige transitie te leiden (of in ieder geval het hoofd te kunnen bieden).
viveca Alexandra wiersma
Compliment Sybren. Een artikel voor zelfreflectie. En aandacht voor duurzame inzetbaarheid voor ieder mens individueel.
Eric Braaksma
Jammer dat op een artikel als dit zo weinig wordt geageerd. Ook jammer dat de eerste reactie meteen het artikel uit haar verband rukt. Niet alle 45-plussers op de werkvloer hebben meteen een leidinggevende functie. Om de "oude garde" meteen generaliserend te omschrijven als "zij die niet collaboratief kunnen werken" terwijl bij de nieuwe generatie het ego nog nooit zo hoog in het vaandel heeft gestaan als nu lokt dan ook eerder reacties op een reactie uit dan op het artikel.
Quote: "Zodra de oudere generaties zich weer gewaardeerd voelen en op waarde geschat zullen zij de vernieuwingen, die jongeren van nature met zich meebrengen met open armen ontvangen en die vernieuwingen inbedden in de bestaande organisatie."
Zelf vallende onder de groep niet-leidinggevende 45-plussers deel ik graag mijn op de praktijk en ervaring gebaseerde oplossingen of werkwijzen. Het is verfrissend om te zien dat, op basis van die kennis, nieuwe wegen en voortschrijdende inzichten gevonden worden om een doelstelling te bereiken.
Het gros van de beroepen vereist een constant bijleren van vakkennis gedurende de gehele loopbaan. Ook voor 45-plussers. Ook met betrekking tot "nieuwe" vaardigheden.
Quote: "Jongeren zouden zich beter aanpassen aan de eisen van deze tijd, pakken nieuwe zaken eerder op en hebben geen scheidslijn tussen werk en privé." Door de auteur wordt dit beschreven als de grenzeloosheid waar hedendaagse bedrijven zo dol op zijn, en wat in het algemeen verward wordt met flexibiliteit. Wat zijn de eisen van deze tijd? Wat is de impact van het constant zoeken naar nieuwe wegen als de snelweg er al ligt? Is het niet hebben van een scheidslijn tussen werk en privé wel gezond? Het opzoeken van het spanningsveld waarbij het evenwicht gezocht wordt tussen wat voor het bedrijf het beste is en wat dat voor de werkgever zou zijn zal bij elke leeftijdscategorie blijven, maar inhoudelijk veranderen. Bij het aangeven van je grenzen zal levenservaring wel degelijk een rol spelen. Door je grenzen wel op te zoeken maar er niet overheen te gaan, bespaar je het bedrijf een personeelslid met een burnout...

Meer over Leiding ontvangen