Over management en budgetteren gesproken

Columns

Bij Pauw en Witteman had een Telegraaf journalist weer eens zijn huiswerk niet gedaan. Zijn conclusie was dat Alexander Pechtold met 450 kamervragen de hele 2e kamer lam zou leggen. Maar is dat zo? Een vergelijking met het bedrijfsleven levert een heel ander beeld.

Case 1: Donnelley Vierhand, 1982.
Nederlandse vestiging van Amerikaans bedrijf met 120 medewerkers en een omzet van 24 Mln. Hf.
Donderdag 16:30 uur. Een fax “from Headquarters”. Ze behelst de aankondiging van een Audit. Vijf accountants zullen zich ’s de volgende morgen om 09:00 uur bij ons melden. Ze hebben toegang tot elke kast, lade, systeem of boekhouding. Ze kunnen elke willekeurige medewerker interviewen. Precies 15 minuten kreeg ik om ALLE documenten m.b.t. marketing, budgettering en verkoop te produceren. Gebruik zo nodi...

solyhoek Jeanette
Leuk stukje, bombardeer AlexanderPechtold met 450 van dit soort stukjes !
Jos Steynebrugh
@Jeanette

To the point opmerking. Als ze slim zijn hebben ze die 450 vragen voor hun eigen visie al ingevuld en klaar liggen. Als inderdaad is afgestemd en over de invulling unaniem consensus is bereikt, zou er theoretisch een hamerstuk liggen.

Groet,
Jos Steynebrugh
Tony Thoeng
1) Wat is nu de moraal van het verhaal:
- dat 450 Kamervragen teveel zijn of juist niet zoveel?
- dat het afhandelen van 450 kamervragen gemakkelijk is, of zou moeten zijn omdat sommige bedrijven op totaal andere terreinen veel meer vragen in een kortere tijd afhandelen?
2) Het is in sommige opzichten waar dat ambtenaren harder zouden kunnen werken en dus meer kamervragen in minder tijd zouden moeten kunnen afhandelen. Maar om dat te gaan concluderen op basis van een vergelijking van het afhandelen van kamervragen met wat er allemaal op bedrijven afkomt en hoe snel dat afgehandeld moet worden? De aard van de vragen en de context (politieke gevoeligheid, waardoor er altijd politieke, niet-directe aantwoorden gegeven worden) verschillen daarvoor teveel.
Jos Steynebrugh
Tony,
Ja, 450 vragen is veel als het huiswerk niet gedaan is. Ja, het is mogelijk ook veel door de wijze waarop in het ambtenarengebeuren wordt gewerkt Ja, het is héél veel als men constant ruimte wil om te kunnen schuiven in de dynamiek van de politieke dag en dus niet WIL antwoorden. Dat laatste moest niet mogen. Je kan niet effectef sturen als water de ene dag bij 100 graden kookt en een dag later bij een andere temperatuur.

Het verschuilen achter "onmogelijk veel werk" is onzin: in het bedrijfsleven gebeurt dat met een jaarlijkse routine. Kwestie van willen of (in grotere bedrijven) afdwingen. Dan voorkom je ook tal van reparatiewetjes en . . . dat normzoekende discussies en handhaving aan de rechter worden overgelaten.

"Waar een wil is, is een wet, maar dan wel met een goed budget " zeg ik dan.

Groet,
Jos Steynebrugh

Meer over Financieel management