Nou, er zijn toch wel diepere beschouwingen over dit onderwerp geschreven. Enkele voorbeelden?

Dit is de berekening die ons kabinet al eind februari had moeten maken.
https://theincidentaleconomist.com/wordpress/economic-cost-of-flattening-the-curve/?fbclid=IwAR3lsv-We_uORAdtq8C56I4B2kCCbg81s-Qd5u6c-C1DNHcOCXfpiAD4J5M

Er was in 2007 in de VS al een prachtig goed onderbouwd draaiboek voor een pandemie. https://stacks.cdc.gov/view/cdc/11425

Niemand kan zeggen dat er niet is gewaarschuwd voor over reactie. Dit is uit de NYT van 20 maart 2020: https://www.nytimes.com/2020/03/20/opinion/coronavirus-pandemic-social-distancing.html

In dit artikel wordt uitgelegd,waarom de psychologie kan voorzien dat mensen geen qaly berekeningen willen maken, tenzij je het dilemma correct framet: http://behave.tbm.tudelft.nl/index.php/2020/03/28/moral-decisions-and-the-corona-crisis-insights-from-the-behave-research-program/

Een qaly berekening voor Corona valt onder de taboevermijding: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1755534517300684
Mensen gedragen zich irrationeel en inconsequent als ze geconfronteerd worden met keuzes uit verschillende "sferen" zoals geluk en geld, of vriendschap en geld etc.
Of als mensen met "heilige waarden"geconfronteerd worden: https://www.scientificamerican.com/article/psychology-of-taboo-tradeoff/

Mooi artikel Simon, in de laatste alinea vraag je waar richt je je aandacht op en welk spoorboekje past daarbij. Ik hoop dat het richten van de aandacht en het zoeken naar het juiste spoorboekje een zoektocht van alle betrokkenen is. Juist in gezamenlijkheid deze zoektocht aan te gaan, levert naar mijn overtuiging de gewenste balans op.

Met ‘Het failliet of de opleving van centrale sturing?’ stelt Simon een buitengewoon interessante vraag. Toenemende onzekerheid, dreigende chaos en onvoorspelbaarheid kortom een ‘burning platform’ zouden wel eens tot heel andere vormen van managen en organiseren kunnen dwingen. Simon verwijst daarvoor naar het concept van een 'dynamische spanningsbalans'. Een concept dat twee werelden bij elkaar brengt: Sturing EN Zelforganisatie, Centraal EN Decentraal. Regie En Uitvoering. Kennelijk is dat goed gelukt bij de IC’s. Bij de mondkapjes ging dat minder. Waarom eigenlijk? Omdat de centrale sturing een te zwaar accent kreeg en het potentieel aan ondernemerschap en zelforganisatie in de regio's te weinig kansen kreeg.

Van de successen en van de missers kunnen we veel leren. We zullen die kennis en ervaring nog vaak nodig hebben! We gaan hierover in ManagemenSite veel publiceren.

Hoi Simon,

"En soms stormen we als losgeslagen wild naar de IKEA of de bouwmarkt."
Mensen weten toch niet van te voren waar het druk is of niet. En ze mogen toch ergens naar toe gaan. Ik vind je kwalificatie niet passen bij de situatie.

"In het Outbreak Management Team (OMT) en het kabinetsbeleid dat stevig leunt op deskundigen, …."

Volgens de Caluwé en Vermaak hebben we het hier over de 'blauwe' veranderaanpak als metafoor voor blauwdruk denken. Kotter, in zijn stappenplan, noemt deze vorm van sturen 'een leidende coalitie vormen'. Het kabinetsbeleid tijdens de Corona crisis is volgens mij juist een voorbeeld van centralistisch sturen....

Vriendelijke groet,
Leon