In het publieke domein is het verreweg de grootste kostenpost. Toch staat het nergens op de balans. En desondanks blijven we met droge ogen ons menselijk kapitaal als cruciaal betitelen. Heel terecht overigens. Want het vertegenwoordigt immers de hoogste waarde binnen onze organisaties. Maar als we dan eens een rondje maken hoe we omspringen met ons talent. Of wat dan die dagelijkse motivatie is van onze collega’s. Tja, dan worden we toch wel wat wit om de neus.
Het is ronduit gênant om te zien hoe we omspringen met dat schaarse talent. Hoe we dat gewoon verkwisten. Hoogleraar Herman Wijffels beaamt dat. Want volgens Wijffels benutten we nog niet eens de helft van de talenten van de mensen die we hebben. De helft laten we dus liggen! Kansrijk veld zou je dus zeggen. En dat onderstreept dat...
