Is het Onethisch dat ik mijn Werkgever Niet Vertel dat ik mijn Werk Vereenvoudig?

"Momenteel werk ik aan een echt oud systeem en hoewel ik als programmeur was aangenomen, is mijn werk vrijwel gereduceerd tot het invoeren van gegevens. Zoals je kan raden, is het zo'n beetje de saaiste baan ooit. Het is echter een fulltime baan met een fatsoenlijk loon en ik werk regelmatig thuis zodat ik ook bij onze peuter kan zijn. Dus ik doe dit nu ongeveer anderhalf jaar en in die tijd heb ik alle valkuilen in het systeem zo ver weten te traceren dat ik uiteindelijk een programma heb geschreven dat de afgelopen zes maanden gewoon het hele proces deed voor me. Wat vroeger voor mijn voorganger een maand duurde, kost mij nu misschien nog 10 minuten.

Nu geniet ik echt van de vrije tijd, maar zou het onethisch zijn om door te gaan met dit 'werk' zonder iets te zeggen? Het is niet alsof ik mijn werkgever bedrieg. Mijn werkgever heeft nooit aangegeven dat ze niet tevreden zijn met mijn prestaties en in feite krijgen zij precies wat ze willen van mij." Bron: Workplace.com.

Medewerkers zijn positiever over de toekomst van werk dan dat hun leidinggevenden dat zijn, signaleert Harvard prof. Joseph Fuller na recent onderzoek. Samen met zijn team concludeert hij:

1. Medewerkers blijken, anders dan hun leidinggevenden, een helder beeld te hebben van disruptieve ontwikkelingen, zoals robotica, kunstmatige intelligentie, machine leren, waarmee hun organisaties te maken krijgen en die elk van invloed zullen zijn op hoe bedrijven gaan opereren.
2. Medewerkers lijken meer adaptief en optimistisch te zijn over de toekomst van hun werk dan hun leidinggevenden dat in hen herkennen of dat denken te herkennen.

Beide conclusies vormen een mooie basis om het werk dat je is toegewezen vervolgens te kunnen vereenvoudigen. M.a.w.: de jeugd heeft de toekomst, maar hebben hun werkgevers dat ook?

Eind 2015 concludeerde de Wetenschappelijk Raad voor het Regeringsbeleid dat het met de invloed van robot c.s. op de arbeidsmarkt beste mee valt. Dat lijkt in 2019 nog steeds het geval te zijn. Besluiten over de implementatie van kunstmatige intelligentie, machine leren, robotica, worden top-down genomen. Over het algemeen is 'de top' hierin, dus, terughoudend (NB; wat is de meest recente app die zij op hun pda hebben gedownload én gebruiken?). Terwijl de dreiging van automatisering op werk zich afspeelt in de media, hebben sommige medewerkers dan ook het heft in eigen handen genomen en zijn zij begonnen met het automatiseren c.q. vereenvoudigen van verschillende aspecten van hun werk, van gegevensinvoer tot voorraadbeheer en databasebeheer. Je hebt het misschien niet in de gaten, als hun leidinggevende, maar veel van je m.n. jongere medewerkers hebben het werk al vereenvoudigd, of: zij zijn daar (zeker) toe in staat!

Het feit dat een jong, zojuist aangesteld, talent al redelijk snel in de gaten krijgt dat het werk dat hij/zij mag doen ook anders kan, is niet nieuw. Het is iets van alle tijden: lang niet iedereen was/is een talent als Michelangelo, Leonardo da Vinci, Rembrandt van Rijn, talenten die al snel signaleerden: 'het kan ook anders'. Ook veel andere, 'gewone' talenten hadden en hebben snel in de gaten dat 'het' anders kan. Zo herinner ik me dat ik begon aan mijn carrière en op de eerste dag door mijn leidinggevende aan in-het-vak-meer-ervaren collega's werd overgedragen. Binnen enkele weken had ik in de gaten dat mijn collega's nog lang niet alle mogelijkheden kenden van de systemen waarmee de organisatie sinds kort werkte, systemen waarmee ik was opgeleid. Kortom: 'Dat kan dus anders!'.

De vraag kan dan idd bij je opkomen: "Is het onethisch dat ik mijn werkgever niet vertel dat ik mijn baan vereenvoudig?". Wat ik me herinner d.i. dat ik mijn verbeteringsvoorstel inbracht in een werkoverleg maar dat het voorstel door mij collega's al direct werd geparkeerd met de opmerking 'Zo ver zijn wij hier nog niet.'. Het heeft idd nog 'even' geduurd voordat zij zo ver waren, intussen ging ik verder met mijn carrière. Da's ook niet uniek: menig idee voor een 'start up' ontstaat op de werkvloer van een organisatie die tegen talent-met-een-idee opmerkt: 'Zo ver zijn wij hier nog niet.' En talent dat nog niet beschikt over een uniek idee maar dat toch tijd over heeft, meldt zich aan op een platform als Upwork.com.

• De eerste oplossing waar ik hier aan denk d.i. het inwerken van het talent dat binnenkomt. Een goed inwerkprogramma is een dialoog die gedurende langere tijd plaatsvindt. Organisatie en talent leren van elkaar. NB; inwerken is sowieso cruciaal, doe je dat niet of onvoldoende dan is dat de eerste aanzet tot mislukking.
• Het tweede oplossing is generatiemanagement ofwel een leeftijd bewust personeelsbeleid. Eenvoudig gezegd: je informeert en communiceert met de verschillende generaties op een (totaal) andere manier.

Zo was als 'jong talent' mijn spanningsboog tijdens een werkoverleg al redelijk snel ontspannen. Het werkoverleg bleek eerder een ritueel dat niet mocht worden verstoord, i.p.v. een moment waarop ideeën en inspiratie werd gedeeld. Een moment met een begin en een einde dat niet al lang van te voren vastlag, een moment met een duidelijke actielijst waaraan ieder zich committeerde: helaas...

Ook in 2019 ben je in een overleg, of je dat nu dagelijks resp. wekelijks c.q. zittend of staand doet en welke naam dat je er ook aan hangt, jong talent al redelijk snel 'kwijt'. Kijken zij niet op hun pda, of door het raam naar buiten, dan zijn zij met hun gedachten ver van je vandaan: helaas... Ze krijgen niets 'binnen'. Terwijl je met de oudere generatie (soms lijkt het me dat de leeftijdgrens hiervoor 40 jr is) nog het reguliere en rituele overleg hebt (laat hen gaan zitten), informeer en communiceer je met de jongeren via apps als Whats App, Instagram, Snapchat, e.d. Voor de gevorderden onder ons zijn er nog (veel) meer handige tools variërend van Google Assistant via X.ai of Clara tot Gridspace Sift of Geekbot. Laat de jongeren (en ieder ander die dat wil) m.b.v. toepassingen zoals deze de gesprekken met je opnemen, of neem ze zelf op en deel de opnames met hen.

Kom, als leidinggevende, uit je comfort zone. Of stel je zelf de vraag: "Is het onethisch dat ik mijn medewerkers niet vertel dat ik hun werk kan vereenvoudigen?"

Willem E.A.J. Scheepers