Een luis in je pels

De luis blijkt nu letterlijk 'de luis in de pels' te zijn geweest voor Napoleon. Dit dekselse kleintje is er de oorzaak van dat Napoleon zijn grootste slag, die om Rusland, verloor. Voor Napoleon komt deze wetenschap véél te laat maar misschien kunt u er nog iets van leren want: waar zijn uw luizen eigenlijk?

Vorig jaar werd er in Litouwen, tijdens de aanleg van een metro, een massagraf ontdekt. Bij nader inzien bleek het hier niet te gaan om slachtoffers van de Russische, Duitse en weer Russische bezetting. Neen, de skeletten waren voormalig eigendom van legionnairs in dienst bij Napoleon die, in de winter van 1812 tijdens hun terugtocht vanuit Rusland, in Litouwen het leven hadden gelaten. Ze waren, blijkt nu na onderzoek, niet in het gevecht gesneuveld maar omgekomen door ontbering en ziekte. Dat laatste hielden ze over aan de ons bekende, en bij hen welig tierende, luis. (Krijgt u ook al jeuk?)

Wat is nu de metafoor? Ook veel organisaties blijken, vaak achteraf, te beschikken over luizen. Wat te denken bijvoorbeeld van frauduleuze medewerkers (maar ook managers). Zo zadelden enkele medewerkers bij ABN/AMRO hun werkgever, kort voor het einde van 2005, op met een miljoenen verlies. Deze medewerkers spanden samen met hun cliëntéle en maakten zo hun werkgever wat lichter ('En ze bleken nog zo'n succesvolle kredietverkopers te zijn'......). Maar ook marketingmissers kunnen luizen zijn, om Buckler maar als een voorbeeld te noemen. Youp van het Heck leek op die luis maar ook de marketing afdeling van Heineken heeft toen Freddy c.s. m.i. veel jeuk bezorgd. En wat, tot slot, te denken van management buy outs. ASML, om maar 'wat' te noemen: Philips was jaren geleden blij daarvan af te zijn, blijken de managers in kwestie kort er na de slag van hun leven te slaan en gaan ze (nb: in de organisatie!) inmiddels door het leven als de Rovers van Ali Baba. Maar voor Philips blijven het toch vooral luizen.

Hoe zit het nu met uw luizen? Wordt het al tijd om de luizenkam te gaan hanteren?