Jürgen, Sandra,
Ik vind bovenstaand stuk, alsmede het brondocument, onvolledig. Ik zie tussen de regels drang naar controle en willen winnen. Wat ontbreekt is een overweging m.b.t. wat je overhoudt als je krijgt wat je wil.

Onderhandelingen gaan vaak over “schaarste” van iets bij één van de partijen. Dat kan van alles zijn: tijd, geld, ruimte, bevoegdheden, kennis, technologie etc. Het belangrijkste kenmerk van macht is dat één partij iets NIET heeft, dat andere(n) wèl hebben. The missing piece, zogezegd. Kan ook in potentiële vorm bestaan.

Als dat “missing piece” voor een partij van levensbelang is en voor de ander niet, dan kan een scheve of asymmetrische onderhandeling ontstaan, waarbij zelfs de relatie kan worden opgeofferd. Dit soort onderhandelingen kun je wel winnen, maar je moet je afvragen of de andere partij daarna niet zo giftig is dat . . . vul maar in. Tot zover is het hersenwerk.

Maar het resultaat kan ook "from the heart" of met andere brillen bekeken worden: ethisch, fair, empathisch, stijlvol etc. Als deze begrippen óók voorkomen op de succesmaatlat, kan er een ander en wellicht beter resultaat behaald worden.

Ik zeg: de som der delen van elke onderhandeling is altijd nul.

Daarmee bedoel ik dat je ook de wrijvingsverliezen, rook, publiciteit etc. moet mee calculeren in je resultaat. Dus niet alleen een Minimum Setling Point (MSP) maar ook een Maximum Gain (MG) definiëren. Wat er gebeurt als je dat NIET doet kun je dagelijks op televisie zien.

Groet,
Jos Steynebrugh
Marketing & Innovatie Consulent

Het komt mij voor dat de schijver een zeer beperkte opvatting heeft over macht. Hoe deze te bereiken, te behouden en te vermeerderen. Daar is de zaak "verstandig gebruik maken van macht" naar mijn mening niet mee gediend. Macht neemt toe naarmate de grondslag ertoe met meer medewerkers wordt gedeeld. Heel simpel met 100 medewerkers die je doel ondersteunen heb je meer macht dan in je eentje. Al ben je nog zo beleelfd. Straffen heeft toch meer weg van het onderdrukken van gedrag. Er zijn tal van leiders die hun macht zagen verminderen en zich van de trucs zoals deze worden gegeven hebben bediend. Dit eindigde doorgaans in ongezonde (machts)verhoudingen. Regimes maken gebruik van onderdrukkende geweldsinstrumenten om "macht" af te dwingen. Het moge duidelijk zijn dat dit juist een teken van machteloosheid is. De laaste tip heeft de meeste waarde in zich.
Macht wordt door de auteur, Jos (direct hierboven) besmet met afhankelijheid.Ook een perverse vorm. Kortom het zou verstandig zijn eerst te omschrijven waar je het over hebt alvorens tips te geven hoe het te bereiken. Wat versta je onder het begrip macht. Er zijn voldoende makkelijk toegankelijke boeken geschreven over macht. Lees een Hannah Arendt
De wijze waarop het enten van fruitbomen wordt voorgesteld doet ook al niet vermoeden dat de auteur zich hier werkelijk in heeft verdiept. Ook daar is goed toegankelijke literatuur over. Veel is natuurlijk ook op het internet te vinden.
Succes!
Groet,
André Frijters

@André
Macht bestaat bij de gratie van afhankelijkheid. Als de partij waarover mach wordt uitgeoefend zich niet ontvankelijk verklaart, dan valt er niets te "machten". Voorbeeld: "Sta of ik schiet" werkt niet als de geadresseerde denkt daarmee eeuwige roem te verwerven.
Jos