Het zorgschandaal 2

Columns

De haren rijzen je te berge. Heeft u de reacties gelezen bij de columns “Het zorgschandaal” en “Is er voor een transitie in de zorg een transitie in de overheid nodig?" Zorgwerkers komen om in administratieve rompslomp en bureaucratische willekeur.

Zo schrijft Edwin Leutscher: “Abrona is voor miljoenen gekort op het budget. Ze kan weer beschikken over dit geld wanneer zij per patiënt een dossier aanlevert met 10 documenten. Dit zijn ondermeer het indicatiebesluit, een urenregistratie, een behandelplan, een intakedocument en meer van dergelijke documenten. Wanneer bijvoorbeeld in de urenregistratie 15 minuten zorg niet wordt verantwoord, wordt het dossier als niet volledig beschouwd en niet in behandeling genomen.

Zorgprofessionals ervaren dit als een kolossale belasting. Dient die belasti...

Lex van Haarlem
Willem,

Het beeld dat jij in deze column schetst, liegt er wederom niet om.

Dat is ook nodig, omdat er een onvoorstelbaar hardnekkige neiging is in de betreffende culturen van bestuur en management – niet alleen in de zorgsector, trouwens – om de kop in het zand te steken en te volharden in disfunctioneel gewoontegedrag.
Daarnaast is het goede van zo’n column, dat hij een opsteker kan zijn voor de mensen die zwaar te lijden hebben onder de geschetste omstandigheden. Het wordt gezien, en er wordt met hen meegeleefd.

De kern van het probleem is dat de plannen en maatregelen die uit de kokers van de bewuste culturen van bestuur en management voortvloeien, niet de oplossing zijn, maar de kwaal, en daarom de problemen alleen maar erger maken.
Wat nog maar steeds niet in die hardleerse culturen van bestuur en management (lees: het establishment) wil doordringen, is daarbuiten gelukkig nu wel duidelijk. Zo kan het niet langer!!!

Een aanvullend en nieuw element in de boodschap aan de mensen buiten het zittende establishment (het establishment luistert niet) moet daarom zijn, niet opnieuw hoe zorgelijk de situatie is, maar dat de zorgelijkheid van de situatie het nú nodig maakt, dat er wisselingen in de wacht komen. Zonder wisselingen in de wacht kan het immers alleen maar van kwaad nog erger worden!

Bovendien moet worden gezegd dat deze wisselingen in de wacht er niet komen als het aan het establishment ligt. En dat die wisselingen in de wacht dus door mensen van buiten het establishment in gang moeten worden gezet.
Uiteraard niet via een populisitische revolutie – we leven niet in een bananenrepubliek – maar in een onomkeerbaar proces van transformatie of evolutie of hoe je het maar wilt noemen.

Het lijkt me niet dat dit middels een aanklacht bij justitie kan worden gerealiseerd. Wel zal zo’n aanklacht een goede duw in de rug van zo’n transformatieproces kunnen zijn. Goed idee, dus.
Maar omdat er meer is, heb ik n.a.v. deze twee ‘schandaal-column’ een eigen ‘schandaal-column’ geschreven met de titel: “Het zorgschandaal: Een droom om uit te ontwaken!!!".
De kern van het probleem en ook de oplossingsrichting zijn inmiddels duidelijk.

Met dank voor deze tweede ‘schandaal-column’.
Neeltje Peters
Ter bemoediging voor onze Q-werkgroep.

Martijn

Meer over Het spel om poen en prestige