Weerstand tegen verandering moet positief benaderd

Weerstand bij organisatieveranderingen moet positief benaderd worden. Het is immers een teken van betrokkenheid. Met dit gegeven kunnen managers effectiever omgaan met weerbarstige medewerkers. Weerstand is geen onveranderbare karaktereigenschap, maar is inherent aan verandering en komt voort uit onbegrip, onzekerheid en een gevoel van afhankelijkheid. Omgaan met weerstand vergt in eerste instantie acceptatie hiervan en inzicht in de relatie tussen weerstand en de verschillende fasen van het veranderproces.

In de tweede plaats is tijdige, volledige en frequente communicatie een vereiste. Medewerkers kunnen in drie categorieen ingedeeld worden: de kleine groep vernieuwers, de overgrote stille meerderheid en de kleine groep die overal tegen is. Het is belangrijk dat de eerste groep geenthou...

p.bennen
Tegenover weerstand bij verandering staat acceptatie.

- Essentieel bij veranderingen is de acceptatie door degenen die moeten veranderen. Uw aanpak moet hierop gericht zijn.
- U wint medewerkers alleen voor een andere werkwijze, als u hen helpt zich een eigen beeld te vormen van de aard en noodzaak van die verandering.
- De acceptatie wordt bevorderd door de betrokkenen steeds te laten meedoen. In de voorbereidende fase, in het veranderingsvoorstel, bij de beslissing en de bij uitvoering hebben zij een rol van betekenis.
- Een gevolg van het betrekken van de mensen bij verandering is, dat uw 'ideale' oplossing bewerkt gaat worden tot een geaccepteerde haalbare werkwijze voor de betrokkenen.

p.bennen, consultant voor ctrgroup.nl
Hans Cornielje
Weerstand tegen verandering moet positief benaderd. Hoezo: MOET? Uit deze manier van verwoorden blijkt een instelling, nl. dat de ontvanger ervan de weerstand als ongewenst en ongewoon beschouwt.

Welnu, deze instelling wil ik bestrijden, te beginnen met een citaat:

• Men dient te beseffen dat er niets moeilijker is om uit te voeren, noch meer twijfelachtig qua succes, noch meer gevaarlijk te hanteren, dan een nieuwe orde der dingen te initiëren. (Machiavelli 1446-1507, Italiaans staatsman en filosoof)
Als je dat eenmaal weet, dan is duidelijk dat weerstand gewoon is. En is deze weerstand er niet dan is enig wantrouwen op zijn plaats.

Mijn voorstel is om weerstand anders tegemoet te treden. Elke manager is wel blij - de goeie in elk geval - met kritische medewerkers. Dat betekent, dat kritiek en weerstand tegen veranderingen een andere betekenis kan hebben dan een negatieve. Het zou heel goed kunnen betekenen: "Overtuig mij nog meer!" Ik nodig managers dan ook graag uit om deze stelling te toetsen. Als je de weerstand waardeert als kritische volgers van je veranderingsvoorstellen, dan voelt men zich begrepen. Dat levert in elk geval betere communicatie op.

Maar er is nog iets. Elke manager zal de volgende formule wel herkennen: E = K x A ( Effect van een maatregel is gelijk aan het product van de kwaliteit en de acceptatie ervan). Om tot acceptatie te komen is het ook nodig, dat in de communicatie over veranderingen een marge zit, die te gebruiken is door de betreffende medewerkers c.q. managers. Mag men er wat aan bijstellen? Wanneer de verandering op smaak gebracht mag worden door de gebruiker er van, dan is de acceptatie meestal hoger. En niet zelden stijgt ook de kwaliteit van de verandering. Dit betekent waarschijnlijk wel een langere weg naar het gewenste resultaat, maar de slaagkans neemt omgekeerd evenredig toe is mijn ervaring. Hoe frustrerend is het niet om iets door de strot geduwd te krijgen?