Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Op zich is er niets mis mee als een situatie ernstig is om dit ook zo uit te leggen. Je hoeft de situatie niet mooier voor te stellen dan hij is.
In het algemeen herken ik het beeld niet zo dat verandering binnen bedrijven vooral wordt gebracht via metaforen waarbij angst centraal staat. Ik heb meer het vermoeden dat schrijvers van artikelen en columns zich hieraan bezondigen. Mogelijk doen ze dit om hun boodschap kracht bij te zetten.
Verder bespeur ik een toenemende invloed van (schrijvende) adviseurs met een psychologische achtergrond of interesse. In deze groep zie je ook een negatieve benadering van verandervraagstukken. Verkeerd gedrag en weerstand gevoed met metaforen zoals 'Doorbreek de cirkel' zijn populaire vertrekpunten om verandervraagstukken te analyseren.
Vriendelijke groet,
Leon Dohmen
in de voet schiet, dat vindt hij blijkbaar niet verkeerd...met een t!
Dank voor je reactie. De column gaat niet over metaforen die over angst gaan, maar over allerlei beelden die ongewenst en onbedoeld gedrag oproepen. Dat staat los van gedrag dat averechts gedrag oproept.
Wat betreft angst komt het in elke praktijksituatie terug in verkapte en vernevelde vorm, doorgaans verkleed als 'sense of urgency'. Dwang bedoeld om discussie over moet dit nu zo nodig te smoren. De mate waarin verschilt uiteraard. In vele multinationals wordt het begrip burning platform gewoon door het management in de mond genomen.
Vriendelijk groet, Hugo
ik heb het een en ander gelezen,en ik vind het interessant hoe mensen reageren,
ik vind het leuk om dat te zien
gr arie
Herkenbaar dat angst in een metafoor centraal kan staan. Echter is het maar de vraag wiens angst dit is. Kan zomaar de angst van degene zijn die de metafoor bedacht of uitgesproken heeft. Zo heb ik ooit een manager meegemaakt die een verandertraject (Lean-georienteerd) bracht als een tsunami. En dan moest het vooral leuk en uitdagend gezien worden. Zo wordt zwemmen verzuipen. En niemand durfde meer zijn voet in het water te steken.
De metafoor zou mijns inziens energie moeten creeren, beweging in de gewenste richting mogelijk maken, niet als een rookgordijn fungeren.
Als een situatie dermate ernstig is, voor het voortbestaand van het bedrijf en de banen van de mensen die er werken, zeg dan gewoon (nou ja gewoon) in duidelijke, Jip-en-Janneke-taal wat er speelt. Mensen hebben snel in de gaten waar het om gaat, mooie metaforen ten spijt.
Het beeld dat je wilt oproepen dient door de metafoor ondersteund of versterkt te worden. Dit vereist een goed inzicht in hoe de mensen, de organisatie, het systeem werkt. Een scherpe blik op de dynamiek in de winkel is dus gewenst.
En dan nog is het niet waterdicht, maar hangt de functionaliteit en het effect ook, en misschien wel vooral af van hoe je omgaat als leider/manager/mens met onverwachte gebeurtenissen, reacties etc.
Gebeurt of doe je dit niet, dan is een metafoor een broedplaats voor infecties, terwijl het ook een licht in de duisternis kan zijn.
Met onbevangen groet,
Martin Hendriks