Het is wat misplaatst dat in het bijgaande artikel met dedain gesproken wordt over het Rijlandse model. Alsof een Angelsaksische benadering de markt meer vertrouwen zou hebben gegeven. Laten we niet vergeten dat juist het Angelsaksische denken de bron is van de huidige crisis. Namelijk het in ultieme zin centraal stellen van de aandeelhouderswaarde. En het exorbitant belonen van bestuurders/beheerders van speculatieve fondsen voor hoge rendementen.
Dat met de ingreep van de regeringen in de Benelux (nog) geen vertrouwen is teruggekeerd is niet gek. Zoals bekend komt vetrouwen te voet en gaat te paard. De paarden zijn nog behoorlijk onrustig. Alleen een benadering die gebalanceerd rekening houdt met alle stakeholders - aandeelhouders, klanten en medewerkers (Rijnlands dus) kan het vertrouwen langzaam weer doen opbouwen.

Met verbazing lees ik het populistisch stuk van de heer Rost van Tonningen.
Als Rijnlands is, “het korte termijn risico beperken’, “ iedereen te vriend moeten houden”, of als Angelsaksisch is “In America was het concern dit weekend geheel genationaliseerd”, dan vraag ik me af of de schrijver de term Rijnlands wel juist interpreteert?
Het Rijnlandse systeem is een kapitalistisch systeem er is dus marktwerking. Dat is iets anders dan op korte termijn bonussen in de wacht slepen met het idee “na mij de zondvloed”.
De Amerikaanse overheid heeft nog steeds de intentie om de risicovolle beleggingen over te nemen voor 700 miljard, om zo het grenzeloos gokken ongestraft te laten. De Nederlandse overheid kan dan te veel voor de aandelen betaald hebben, het is zeker geen gokken op de kosten van de belastingbetaler.

Mijn kritiek op het Rijnkandse systeem impliceert niet dat ik denk dat de Angelsaksen het goed hebben gedaan. In de VS (en de UK) heeft het toezicht gefaald. Grotendeels omdat het er niet was. De Republikeinen hebben de regelgeving zelfs grotendeels afgeschaft. Angelsaksen zijn van leve de (te grote) vrijheid en (te) sterk (eenhoofdig)leiderschap, de Rijnlanders zijn kampioen van de halve oplossingen. Zie ook mijn blog de 'nadelen van het Angelsaksisch systeem' www.rostco.com

Soms kan het geen kwaad eens met een ongebruikelijke bril te kijken naar “hoe het zo gekomen is”. Onderstaande link brengt je naar een site waar de Fortis historie per acquisitie, merger of overname of afstoting beschreven is.

http://www.fortis.com/general/history.asp

Je hoeft niet in de cijfers te duiken om te zien HOE en WAARDÓÓR de bank gegroeid is: niet door generieke groei: ze kochten links en rechts wat los en vast zat. Geld maakt geld, dus. Misgegokt? Dan afstoten die handel.

Het leuke is dat dit fenomeen ook nog trots gevisualiseerd is in het logo: even Googelen op afbeeldingen op “Fortis logo” en de vijfde van rechts boven vertelt je het hele verhaal in één plaatje.

Als je het logo “splijt” met een verticale as (hoeveel) en een horizontale as (tijd) dan zie je een scatter van dots die met enige fantasie de acquisities voorstellen. De kleur van de dots zouden branches kunnen voorstellen en de vorm van de dots de produkten. Op deze manier ziet een beetje marketeer een lappendeken van product/marktcombinaties die twee dingen gemeenschappelijk hebben: geld en marktaandeel.

Leuk ?

Groet,
Jos Steynebrugh
Marketing & Innovatie Consulent
www.changeenhancement.nl

Zonet is bekend geworden dat de Nederlandse Staat Fortis Nederland met alle activiteiten dus bank, verzekeringsmij en ABNAMRO voor ruim 16 miljard koopt. Eindelijk consequent, het was dus GEEN succes de vorige deal, de spaarders liepen massaal weg en Nederland had geen duidelijke zeggingsmacht. De halfslachtige Rijnlandse oplossing werkte niet