Het staat overal: "spreekangst staat op nr. 1. van alle angsten!". Nu kun je dit soort beweringen gerust met een korrel zout, wat zeg ik, met een flinke snuf zout nemen. De keren dat we een alom gequote onderzoek geprobeerd hebben te achterhalen en er achterkwamen dat het betreffende artikel in het geheel niet bestond, zijn niet te tellen; heel presentatieland staat bol van de broodjes aap. Ook spreekangst kent een smakelijke verzameling onware beweringen. De drie grootste misverstanden op een rij.
1. Ach, iedereen heeft wel last van spreekangst
De vraag is eigenlijk wanneer je nu precies spreekangst hebt en wanneer niet. Een simpele manier om hier achter te komen is de 'ziekenhuis methode'. Ga je presentatie na, vanaf het moment van voorbereiden tot en met de vragenronde. Geef een cijfe...
Jan Paul Lottering
MindWorkshops.nl
Ooit heb ik mij door een trainer wel eens laten vertellen, dat een goede presentatie net als bij een vliegtuig bestaat uit een goede start (leuke binnenkomer), een middenstuk (het eigenlijke verhaal) en een goede landing (de afsluiting + vragen). Oftewel, weten waar je begint, weten waar je eindigt en hoe je bij het einde moet komen.
En voor de rest gewoon jezelf blijven, maak het niet onnodig moeilijk.
Maar zoals hier wordt gezet het vele oefenen lost het niet op. Natuurlijk als je positieve reacties krijgt voelt het de volgende keer wat beter. Maar het grote probleem ligt hem bij het niet uit mijn woorden kunnen komen. Ik weet wat ik wil vertellen maar niet hoe. En wanneer ik dit ga voorbereiden zoals in punt 3 wordt aangegeven krijg ik dat ik het precies wil zeggen als ik het ingestudeerd heb, en dan krijg ik dus dezelfde problemen.
Op 1 of andere manier wilt de informatie in mijn hoofd niet omgezet worden tot woorden. Verslagen maken en hier in zetten wat ik weet is geen probleem. Het komt er gewoon niet uit wanneer ik het wil over brengen naar anderen.
Als aankomend business engineer verhinderd dit mij in sommige opzichten, vooral de competentie communiceren wordt hierdoor belemmerd. Wat is hieraan te doen, of is het toch gewoon ervaring leert?
Omdat je nu met de gedachte worstelt van 'ik moet een goede presentatie geven, ik weet het wel, maar ik kom niet uit mijn woorden' leg je jezelf feitelijk (onnodig) veel psychische druk op, wat precies datgene versterkt wat je nu juist niet wilt. Een soort self-fulfilling prophecy.
Dat patroon, die gedachte, moet je dus doorbreken en een goede methode kan zijn door er gewoon aan toe te geven. In jouw geval vertel je het publiek aan het begin van de presentatie gewoon wat je in grote lijnen gaat vertellen (de structuur) en vervolgens vertel je dat je er soms moeite mee heb om je verhaal goed over te brengen (als je dan al problemen ervaart, dan weet het publiek meteen wat dit betekent). Op deze manier maakt het ook helemaal niet meer uit dat je niet uit je woorden komt. Het publiek zal het je niet kwalijk nemen (zolang de inhoud zelf goed is). Door het van jezelf te accepteren, maar het niet erg te vinden, zul je zien dat daarmee al een heleboel druk van je afvalt en de kans dat je meer ontspannen je verhaal vertelt toeneemt.
Ik zou zeggen probeer het eens uit en zie of het dan beter gaat (ik ben benieuwd of het in jouw geval werkt, laat het ons / mij weten).
Veel succes,
Marcel Wiedenbrugge (marcel.wiedenbrugge@gmail.com)
Door op zoek te gaan naar die gedachten die ten grondslag liggen aan je angst en deze uit te dagen kun je grote stappen maken in je presentatievaardigheden. Ik heb hier gisteren een blog over geschreven. http://verhoevensimone.blogspot.com. Mij heeft dit geholpen bij het houden van presentaties. Met als allergrootste hoogtepunt een presentatie voor 200 mensen! (wel met enigszins droge keel..)