Een schitterend idee want al lezend in dit excerpt merk ik dat het me zeer veel doet Het brengt me rust merk ik dat ook anderen bezig zijn met het zoeken naar eenvoud en eerlijkheid. De vele levensvragen komen in de dagelijkse praktijk steeds weer terug.
Met name wil ik een verbintenis(echt contact) met de ander of doe ik maar alsof. Voel ik me meer dan die ander of juist ondergeschikt en wat doet dat met mij. Word ik arrogant of komt mijn minderwaardigheidsgevoel boven. Durf ik dichtbij te komen zowel bij mezelf als bij anderen of bewaar ik afstand. Beduvel ik mezelf en daardoor anderen
Mijn bedrijfsmotto is: " balans in de beweging".
Dit begint met persoonlijke bewustwording Daarom mijn enthousiasme voor dit artikel Het raakt me
Bedankt
Ludo

Ik ben een regelmatige bezoeker van deze site. Meestal echter reageer ik niet op de (overwegend inhoudelijke goede) artikelen die ik gelezen heb. Na het lezen van dit artikel voelde ik me begrepen, maar twijfelde (verstandelijk) om te reageren. Neen, toch (zoals in artikel staat aangegeven) op mijn gevoel af gaan en terugkoppelen dat ik het echt een goed artikel vond. Bij deze, onder het motto: Verbeter de wereld, begin bij jezelf!

Dit artikel gaat naar mijn mening over de kern van wat goed adviseren is en waar organisaties en mensen echt mee geholpen zijn.

Beste Julia, Heb je artikel 'op het puntje van mijn stoel' gelezen. Mijns inziens stemmen de inhoud van je artikel en de 'kwetsbare' wijze waarop je het schrijft geheel overeen. Het gevolg voor mij is dat ik dit met een veel grotere betrokkenheid lees dan de meer technisch-expertmatige 'buiten jezelf' artikelen. Is dat wat je bedoelt in jouw bijdrage?

Een helder artikel. De boodschap om je eigen unieke mogelijkheden meer te benutten spreekt mij aan. Dat je daarbij op vele grenzen stuit vind ik zeer herkenbaar. Een goede balans tussen rationaliteit en emotie kan heel krachtig zijn, mits zowel de persoon zelf als het object van aandacht voor beide elementen open staat. Dat vraagt om grenzen niet te schuwen en deze zorgvuldig te hanteren, dat is in het artikel heel helder geduid. Bedankt voor dit prettige artikel.

Het zou een verlichting zijn voor iedereen als er gewerkt werd vanuit het hart. Het hart werkt via het verstand creativiteit in de hand

Ik vind het elke weer fantastisch om te zien dat iemand als Julia met een dergelijke opleiding en ervaring er zo lang over doet om tot dergelijke inzichten te komen. Oprecht ben ik daarom blij voor haar. Eigenlijk is het wel raar. Het gedrag dat zij vertoond is gewoon menselijk gedrag. Ondanks haar opleiding aan Nijenrode en haar MBA heeft ze dit geheel zelf ontdekt..... terwijl het gewoon heel normaal menselijk gedrag is. Dat geeft elke keer weer te denken.

Pas als je werkelijk in contact staat met jezelf kun je echt contact maken met de ander. Dit wordt door dit artikel onderschreven mijns inziens. Meer ZIJN dan DOEN, hoe verleidelijk doen ook is. De beste adviseur huist diep in ons: het is onze intuitie die raadgeeft, bron is van gevoelens en gedachten. Die durven uitspreken naar de ander toe is vaak het beste 'advies' wat je geven kunt.

Als aanvulling op het artikel:
Alleen als ik mezelf kan zijn ben ik in staat om anderen (mensen / bedrijven) te helpen. Dat wil niet zeggen dat ik altijd uiting geef aan mijn gevoel - soms is het naar mijn mening beter om te observeren en/of ruimte te geven aan anderen met hun gevoelens. Ik ben er tenslotte voor hen en zij pas in mindere mate voor mij. Soms kunnen gevoelens ook misplaatst zijn; direct uiting geven aan een gevoel kan de bakens negatief verzetten waarbij het moeilijk is om dit ongedaan te maken. Tevens heb ik gemerkt in mijn werk dat er naast een gezonde dosis empathie, ook een gezonde dosis "hardheid" moet zijn om mensen en organisaties te kunnen helpen. "Meehuilen" heeft vaak een negatief effect, soms geeft een "harde" hand op de langere termijn voor alle betrokkenen het beste resultaat.

Ik feliciteer de auteur met haar artikel.
Emotionele en spirituele groei vraagt om dagelijkse beleving. Dit is niet evident in de bedrijfswereld van vandaag hoewel de nood hoog is. Wie dit probeert toe te passen en er ook mee naar buiten komt verdient veel respect.
Ik vond het hartverwarmend om dit artikel te lezen. Bedankt Julia te Velde.

Wat herkenbaar om dit te lezen; maar wat vreemd en toch ook mooi om te zien dat iemand die zelf , in mijn ogen gebaseerd op enkele dagen, authentiek was nu ontdekt dat ze het ook is...

Proficiat met dit artikel. De inhoud van dit artikel heeft te maken met pure inteliigentie, een staaltje van inspirerend leiderschap.

Geachte mevrouw te Velde,

Grandioos en niets aan toe te voegen. Wie ben ik...)) 31 jaar en geen titel.
Hopenlijk heeft u er geen bezwaar tegen dat ik enkele, bloos alle teksten gebruik voor een lezing aan mijn management team waar ik nu van afhankelijk ben. De bewoording die in deze tekst staat is letterlijk te vertalen naar mijn gevoelens en ongenoegen momenteel. De citaten gebruik ik als het goed is, wacht op uw toestemming, maar als dit een optie wordt kies ik uiteindelijk voor mijn eigen geluk+
Wat mij niet onbewogen laat is dat een mooie bloeiende organisatie straks aan een dictatuur overgelaten zal worden. Waardoor intelectuele, innovatieve mensen straks ten onder zullen gaan, enwel de overdrachtsom van de eigenaar nihil zal zijn.
U heeft mij ervan overtuigd dit niet zondermeer aan mij voorbij te laten gaan omdat ik het bedrijf, eigenaar en al het moois waar dit voor stond en kan staan niet zonder slag of stoot voorbij kan laten gaan.
Vlijmscherpe bewoording waar geen tegenwoord tegen opgewassen is, uitgesloten ongenoegen en onmacht. Aan de beslissende persoon het uiteindelijke maatschappelijk verantwoorde oordeel.
Nogmaals complimenten en hoop vaker van uw ontwikkelingen te lezen horen...of zien.

Hoogachtend,

mevr. AAHM Waijers

Gaaf!!! Raakt me. Diep van binnen.
Gewoon 'n recht uit het hart en ziel geschreven overweging en set ervaringen. Zo'n weg ga ik ook. Steeds bewuster. Met alle hobbels en bobbels. Met name dat alles IN ons IS. En dit voelen en Zijn houd me actief bezig, of eigenlijk bezig, zonder dit 'actief' vanuit het 'moeten' weten, of 'moeten' presteren na te jagen. Ik Ben.

Wens u allen Licht en Liefde. Onze basis.
Peter Schravendeel, Montfoort

Ik zit momenteel in een periode, waarin bewustwording van mezelf erg belangrijk is. Dit ivm aangekondigd ontslag en dus op zoek naar een volgende baan en niet minder belangrijk: in welk(e) werk(omgeving) zou ik me het prettigst voelen.
Heb het artikel vluchtig gelezen, maar vind ik wat aan de lange kant. Ben bang dat er dus niet al te veel van blijft hangen.

Wel wat veel tekste gebruikt wat de leesbaarheid niet bevordert, maar de inhoud is er niet minder relevant op. Als met name managers meer zo tegen zaken aan zouden kijken dan zou er een hoop arbeidsvreugde toegevoegd worden aan de dagelijkse gang van zaken en een hoop burn outs en dergelijke voorkomen worden. Ik vrees alleen dat het maar mondjesmaat die richting op gaat en het een lang traject wordt, het zal in veel organisaties nog als te zweverig gezien worden, jammer.
Toch zie ik steeds meer de behoefte ontstaan en zijn mensen als de auteur van dit stuk hopenlijk geen roepende in de woestijn maar voortrekkers van een andere waarde dan alleen die van de aandeelhouders

Het inhoud van het artikel door Julia ter Velde geschreven kan ik volstrekt onderschrijven. Vanuit eigen ervaringen bij vele cultuurveranderingsprocessen bij vele orgnaisaties in de wereld heb ik inmiddels een beeld ontwikkeld, dat dit soort openbaringen slechts zinvol zijn als er ook bij gezegd wordt op welke wijze zo'n cultuuromslag geimplementeerd kan worden.

Elke organisatie en elke medewerker zal kunnen beamen dat door het pad van persoonlijke bewustwording en daarop gebaseerde acties resultaten zullen groeien. Tijdens deze bewustwording echter ontstaat vaak de focus op wat allemaal nog niet goed gaat en juist daarin schuilt de bron van weerstandgedrag. De onderlinge sfeer dreigt er vervolgens niet beter op te worden en de zgn. "storming" fase wordt daarom afgekapt. De sfeer dient tenslotte wel goed te blijven en dus hanteren vele mensen uiteindelijk weer hun geheime agenda's of bespreken zij niet meer hun gevoelens.

Graag zal ik meedoen aan de dialoog over de daadwerkelijke implementatie van gewenste verandering om daarmee blijvend de voordelen te ervaren van "iets" dat door externen is neergelegd.

Van elke trainingen en elke persoonlijke bewustwording is het rendement gewoonlijk zeer laag als die niet ingebed zijn in de omgevingsfactoren. "Begin bij je zelf" klopt als een bus; rendement komt er pas als dit ook gemeenschappelijk wordt erkent en wordt voorgeleefd.

In de komende jaren gaat het dan ook om:
Meer gemeenschappelijke bewustwording door zien, horen en voelen op basis van gedeelde belevenissen.
Meer gerichte training i.p.v. de vele zgn. managementprogramma's
Grotere aandacht voor langere termijn implementatieprogramma's

Het permanent meten van gedrag in organisaties en in kleine samenwerkingsverbanden (werkgroepen en teams) is daarbij onontbeerlijk.

prima synthese v/d mindset voor elk change traject

Het artikel van Julia is mijns inziens precies waar het om gaat. De boodschap van veel bewustwordingstrajecten is dan ook "verbeter de wereld en begin bij jezelf". Ik zou ervoor willen pleiten het breder te trekken dan organisaties, meer naar de prive sferen. Wij allen als mensen zijn onderdeel en mede scheppers van de hectiek, de misstanden, het gebrek aan gevoel etc etc in organisaties en de rest van de wereld, met alle gevolgen van dien. Het gaat dus om ons allemaal, in ons dagelijks leven, en werk maakt daar deel van uit dus is eveneens, maar niet alleen, belangrijk. Wat me opvalt is dat er een aantal reacties zijn waarbij mensen wijzen naar anderen, alsof een ander schuldig is aan gevoelens die bij hem worden opgeroepen. Tegen die personen zou ik willen zeggen; kijk ook eens goed wat er precies in jouzelf geraakt wordt, want jij bent degene die reageert en alleen jij kan het heft in handen nemen om je te voelen zoals je je wil voelen. Bewustwording is daarvoor een prachtig instrument. Als je anderen ziet als spiegels van jezelf en jezelf eens in hun schoenen plaatst en dat waardeert helpt je dat enorm zo is mijn eigen ervaring, maar uiteraard heeft ieder zijn eigen weg daarin.

Een mooi artikel. Herkenbaar, bevestigend, bemoedigend om door te " voelen" op mijn eigen pad. Ik herken op dit moment sterk de kop " voelen is veel moeilijker dan het lijkt". Het is zowel als organisatie-advieseur als in prive-setting zeer verwarrend om de vaste waarde van de ratio los te laten.

Ik vind het knap dat Julia met koppen als " open hart en intuitie" en " zelfkennis is de sleutel" een artikel heeft kunnen schrijven dat reeel en zonder geiten-wollen-sokkken gevoel te lezen is. Het artikel is voor mij een inspiratie. Alleen een beetje te kort (met een knipoog naar eerdere opmerkingen).

Nog een aanvullende suggestie: In de alinea over " wat verdrongen wordt verdwijnt onder tafel en doet onzichtbaar zijn werk" zou misschien een verwijzing passen naar het Systemisch Werk van Bert Hellinger. Dit is bij uitstek een methodiek om rechtstreeks, op het niveau van gevoel en beleving, toegang te krijgen tot dat wat onder tafel ligt. Met fenomenaal effect.

Het doet me heel goed uw artikel te lezen. Een gevoel van herkenning. Dank u.

Hartelijke groet,

Christian de Beer

Mooi artikel!
Ik herken de situatie, al zit ik verre van in het bedrijfsleven.
Je kan de lijn wel doortrekken naar alle werkvloeren. Ook het dagelijkse leven zit vol angst, om op een open manier om te gaan met elkaar. Ik zeg niet dat men naïef moet zijn. Altijd zit er ook pijn die veroorzaakt werd onder vorige relaties etc. Je begint het best met vergeving en dan kan er weer iets groeien(denk ik). Zo kan je op een open manier (terug)omgaan met elkaar. maar goed, u hebt dit allemaal netjes uitgelegd!
Zeer leerrijk!

Ik zit op dit moment thuis met iets wat lijkt op overwerkt zijn (misschien wel erger). Ik zag dat niet aankomen; natuurlijk niet want je wil altijd sterk zijn en zeker als man in een mannencultuur je zwakke kanten niet laten zien of kwetbaar daarop zijn.
Dat is dus fout gegaan.
Jouw verhaal hiervoor lezend snap ik precies wat je bedoelt en snap ik ook dat mijn houding tot nu toe juist ontkennend is geweest ten opzichte van wat ik zelf voelde. Ten koste van mijzelf en vanuit (een goed bedoelde instelling t.o.v ) het bedrijf (het werk was belangrijk) heb ik dus precies het tegenovergestelde bereikt.
Ik zal er zeker wel weer bovenop komen, mede agv een gevoel van een hart onder de riem door je artikel.
.

Ik ben van mening dat deze manier van managen nodig is om de werkproblematiek van deze tijd te kunnen oplossen: stress, burnout, arbeidsgerelateerd verzuim.

Daarom vind ik als P&O adviseur dat het belangrijkste selectiecriterium voor een manager moet zijn : zelfkennis hebben en bereid zijn om naar zichzelf te blijven kijken in de interactie met anderen/ medewerkers.

heey, mooi stukkie hor

Beste Julia,

Een herkenbaar verhaal. De ontwikkeling van jezelf. Een proces van de eigen evolutie. Ik ben en heb ieder moment een keuze. Toepasbaar in alle situaties.

Fantastisch om het verhaal te lezen.

Leef, Jos

Na bijna 10 jaar, nog steeds actueel en dus toepasbaar. Een vastgelopen jongere verzuchtte ooit " maar niets is zoals het is " Dat klopt dus, omdat we geneigd zijn alleen
naar anderen te kijken, en te zelden naar ons zelf. Dus ik ga mezelf zijn en van daaruit
opereren.
Thx Julia ( beter laat dan nooit )

Een goed artikel. Het willen delen met anderen. Daar wordt jezelf ook beter van, maar dat zegt niets over de intentie. Dit inzicht gun ik voor mezelf aan iedereen en aan mezelf. Artikel te lang of te kort? Als je wakker wilt worden probeer dan ook eens Anthony de Mello, bewustzijn.

Gr, Pascal.

Wat een mooi artikel, Julia!! Zelfs nu, of misschien wel juist nu.

In een relatie krijg je altijd een spiegel voorgehouden, waardoor je her-innerd wordt aan waarin je kunt groeien. Relaties tussen mensen vormen het fundament van organisaties. Binnen een organisatie krijg je dus ook door allerlei mensen, in diverse settings, een spiegel voorgehouden. Waarom zou je dit niet met elkaar delen? Delen zorgt voor openheid naar elkaar. Hierdoor kunnen de medewerkers groeien, en daarmee ook de organisatie.

Een goede relatie bloeit op als er ruimte is voor wie je echt bent èn voor wie je wordt. Openheid in hoe je dingen ervaart, werkt aanstekelijk. Open zijn vergt lef maar brengt zoals Julia aangeeft, juìst geluk!
De Mens bestaat niet puur uit ratio, noch puur uit gevoel. Maak die brug tussen je hoofd en je hart, op weg naar een nieuwe organisatie!

Margaretha