Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Dit is allemaal prima wanneer de boel goed voorspelbaar is en de diverse actoren zich netjes conformeren aan de regels en afspraken die ten gunste zijn voor 'het systeem'.
Echter, wanneer de boel niet zo voorspelbaar is en/of de diverse actoren kunnen de regels en afspraken voor minimaal een deel beïnvloeden of zelfs bepalen, dan gaat die vlieger niet op. De interactiviteit levert dan dermate veel dynamiek op dat de stip op de horizon alleen maar extra moeilijkheden oplevert.
Je krijgt dan wel te maken met een 'meta' collectieve doel, iets in de zin van: wat het ook wordt, we gaan er iets moois van maken. Opvallend hierbij is dat dissonantie een wezenlijke noodzakelijkheid is om uiteindelijk tot samen iets moois te komen. Niets is funester dan een collectieve blindheid als het gevolg van het 'allemaal op één lijn zitten'.
Persoonlijk maak ik me doorgaans minder zorgen als een project minder gaat omdat er veel discussies allerlei kanten opgaan, dan een project waarvan iedereen denkt: zo gaat ie goed, zo gaat ie beter. Het eerste bevat namelijk veel energie en inzichten die allerlei problemen en issues in een vroegtijdig stadium zichtbaar maken. Het laatste, daar wordt door collectieve blindheid alle early-warnings (en zelfs late-warnings) 'vergeten' of weggeredeneerd worden totdat het veel te laat is.
Het collectief doel hoeft niet persé die stip op de horizon te zijn. Je kunt het ook zien als 'iets dat mensen verbindt'.
Ik denk dat je voorzichtiger kunt zijn met hoe je de term 'collectieve blindheid' neerzet. Dit suggereert volgens mij teveel dat als mensen in harmonie en eensgezind aan iets werken dat 'ze blind zijn'. Ik daag je uit om deze stelling met een paar voorbeelden te onderbouwen vanuit de praktijk. Ik ben zeer benieuwd...
Vriendelijke groet,
Leon
Vast en zeker ben je bekend met kernkwadranten. Heb je deze wel eens toegepast op 'harmonie' en 'eensgezindheid'?
Ik mag graag op een uitdaging ingaan:
Sub prime mortages is volgens mij wel een leuk bekend voorbeeld van collectieve blindheid. Iets langer geleden "ich-habe-ess-nicht-gewust" verhaal ...en dan heb ik het niet sec over de Duitsers en pro-Duitsers van toen.
Inderdaad is mijn stelling: als teveel mensen in 'harmonie en eensgezind aan iets werken' dan zijn ze blind. Dissonnantie is een belangrijke factor in 'een pas op de plaats te maken' en eens eerlijk naar jezelf te kijken.
Overigens uitermate interessante is ook te kijken naar de ontwikkeling van Kwantum Mechanica. Jarenlang heeft dat moeten sudderen op een laag pitje omdat de gevestigde orde, volkomen in harmonie en eensgezindheid, dit niet kon accepteren. Pas nadat een aantal van die 'harmonische en eensgezinde' mensen op een natuurlijke manier het veld verlieten, was een fundamentele doorbraak mogelijk binnen de natuurkunde. En het leuke hieraan is: fundamentele wetenschap wordt doorgaans erg geassocieerd met logica en bewijs ....dus niet.
Let wel, ik ben niet tegen harmonie en eensgezindheid. Mijn oma zei altijd, waar 'teveel' voor staat is nooit goed. En dit geldt ook voor teveel harmonie en teveel eensgezindheid.