Organisatie-adviseurs verlengstuk van manager

Organisatieadviseurs zijn te ver afgedreven van hun eigenlijke metier. Dit stelt professor Strikwerda, management-consultant en verbonden aan de Universiteit van Amsterdam.

Volgens Strikwerda zijn adviseurs verworden tot een verlengstuk van hun opdrachtgevers. En dat terwijl echt advieswerk er uit bestaat de opdrachtgever los te maken van zijn verouderde werkwijzen en mensbeelden om een nieuw niveau van economische groei te bereiken. Daarvoor is het nodig de opdrachtgever met zichzelf in conflict te brengen.

Adviseurs hebben echter het vermogen verloren om opdrachtgevers te helpen omgaan met fundamentele veranderingen. Stonden opvattingen van de adviseur voorheen vaak haaks op die van de manager, tegenwoordig verkopen commerciele adviesbureaus oplossingen en methoden aan managers zodat de...

Tomas Wallaert
Ik zou de roeping van een adviseur niet die 'witte ridderallures' meegeven zoals de professor doet. Het is uiteraard iets makkelijker om die rol te spelen als je een vastbenoemd academisch mandaat hebt. Consultants die moeten leven van hun honorarium komen uiteraard soms in de verleiding om de klant in te volgen, maar ook dat straft zichzelf.

Ik zie ook geen zuivere tegenstelling tussen de rol van adviseur en het helpen van de opdrachtgever op doelstellingen te halen. Het is 'én' in plaats van 'of' . Ik zie het ook niet als de rol van een adviseur om wezenlijke veranderingen te initiëren. Dat is de plicht van de opdrachtgever.

Je bereikt al veel als je de opdrachtgever ertoe kunt brengen te doen wat hij eigenlijk zou moeten doen: vanuit een duidelijk gecommuniceerde visie zijn medewerkers op een motiverende wijze aansturen om doelstellingen te halen.
Het gaat niet om een confrontatie van adviseur met de opdrachtgever maar van de opdrachgever met zichzelf. Hij is immers de enige die zijn gedrag kan veranderen. Hierin treedt ik de professor bij.
Heroïsche gevechten over zuiverheid van bedoelingen zijn uiteindelijk wat shaduwboksen. Wie daar beter van wordt is nog maar de vraag.
Joke van Galen
Adviseurs maken zichzelf overbodig als ze met voorgekookte oplossingen/veranderingen aankomen. Dat kan een manager zelf ook bedenken. Strikwerda stelt volgens mij dat een adviseur er is om de manager "wakker" te houden en adequaat te reageren op de markt/ de economie/enz.
Wat Strikwerda volgens mij zegt is dat adviseurs zichzelf overbodig maken. Punt.
Maar dan lijkt hij de oplossing te zoeken in het " plagen" van managers. En vanaf daar ben ik het kwijt.
Waar haalt een adviseur het recht vandaan om te confronteren? En waar moet dat dan toe leiden?
Het echte antwoord kan alleen van Strikwerda zelf komen.
Joke van Galen