Van ongenoeg tot ongenoegen

Wim Aalbers
1161
4
8

Over management met de bril van weltevreden. Verandermanagement werkt niet en daarom hebben verandermanagers zo veel werk. Cryptisch? Laat het me even uitleggen.

Verandermanagement deelt de wereld in tweeën, in de mensen die verandering willen en mensen die moeten veranderen. Hoe harder de eersten duwen, des te meer zetten de laatsten de hakken in het zand. Dat heet weerstand en het zorgt er voor dat er uiteindelijk niets gebeurt. Waarop de eersten hulpkrachten inroepen, in de vorm van verandermanagers. Die zijn afgestudeerd in weerstand, met als specialisatie meebewegen en ombuigen. Helaas hebben zijdie-moeten-veranderen daar een scherpe neus voor en graven ze zich nog verder in. Uit de daarop volgende schermutselingen wordt duidelijk dat er sprake is van een “onderliggend cultuurprobleem...

Fons Bitter
Wat een genoegen zo over het “ongenoegen” te kunnen lezen.
Ik ben het volledig een met het artikel van Wim.
In een land waar dienstverlening inmiddels de dienst uit maakt is het naast het gewenst kijken door de bril van weltevredenheid, óók wenselijk te leren kijken door de bril van de klant/gast. Klanten/gasten zijn vaak uitstekende gratis dienstverleners naar de organisatie.

Als je ze een beetje op de juiste wijze weet te stimuleren, dan krijg een golf van positieve en kansrijke ideeen en suggesties. Als je deze kansen goed weet te filteren zijn ze van onschatbare waarde voor ondernemingen die wil excelleren in dienstbetoon.

In de luchtvaart en hotellerie wordt deze z.g. Yield-techniek al vele jaren zeer succesvol toegepast.

Fons Bitter
Consulaat voor Gastvrijheidmanagement.
www.consulate.nl
Rob Chömpff
Er is een cynische anekdote over het juiste tijdstip voor veranderen. Die komt erop neer dat het juiste tijdtip nooit komt. In een recent artikel (Change or Die) wordt een onderzoek weergegeven waarin mensen na een byepass operatie gevraagd wordt hun levenstijl te veranderen (minder roken, drinken, m,eer groente meer bewegen). De penalty op niet veranderen is een zekere halvering van de levensverwachting. Ook hier: slechts 10% slaagt in een blijvende verandering van levensstijl.

Ik help bedrijven naar een meer winstgevend busienssmodel. Ze komen pas met de dood voor ogen. Iedreen wist afzonderlijk dat veranderen natuurlijk al eerder had gemoeten, maar ja. Wie zet de eerste stap. Zelfs met een zeker failissement voor ogen willen de meeste bedrijven dat ANDEREN veranderen. Niemand geeft vrijwillig zijn domein op, werkwijze of macht.

Natuurlijk is het buiten kijf dat veranderen het meest effectief verloopt met kleine stapjes. Toyota is wereldberoemd. Maar het in beweging krijgen én houden van organisaties vraagt toch echt vaak om meer dan kleine stapjes. Het moet een levenshouding worden van een organisatie. Tot die tijd hou je mensen die zich ingraven en managers die uit alle macht proberen aanpassingen te forceren.

Mijn ervaring is dat ik zelden of nooit gevraagd wordt om iets te verbeteren. Eigenlijk wordt je pas gevraagd als alle seinen op rood staan en de tijd om stapsgewijs te verbeteren volledig ontbreekt.
Jos Steynebrugh
Wim,

goeie positieve en ook realistische insteek en daarmee volgens mij ook de juiste. Hear, hear.

Jos Steynebrugh
Change Enhancement, Zoetermeer
Gérard Aalbers
Een kort artikel met veel wijsheid. Geen bla-bla consultancy. Kwaliteit kost tijd en daarop moet je als manager bedacht zijn. Aandacht en respect voor je mensen en inderdaad naar ze luisteren levert ontzettend veel op. Misschien dat dienend leiderschap verbetering zal brengen.