Ik ben zelf 71/2 jr. bij de overheid in dienst geweest. Met deze bijdrage ben ik het absoluut eens. Vaak weten de mensen op de werkvloer het nog beter dan de "beleidsmakers" en heren politici. Deze proberen alleen zelf maar te scoren. Ze weten vaak niet waar zij het over hebben. Wellicht dat dit stuk ook in Binnenlands Bestuur moet verschijnen.

Dit geheel is zeer herkenbaar binnen de organisatie waarin ik werkzaam ben, alleen in deze organisatie is door de grote groei de laatste jaren (telecombedrijf) zo gelopen, dat medewerkers op basis van trouwe dienstjaren een managementfunctie toebedeeld hebben gekregen. Momenteel is 1 op de 3 medewerkers een manager. Hoe kan dit ooit nog teruggedraaid worden??

Met vriendelijke groet,

Jeroen van Ineveld

Een leuk, prokkelend artikel. Grosso modo onderschrijf ik de constatering m.b.t. kwaliteit. Ik denk wel dat eerst het Peter Principle optreedt (opstijgen van de leiding tot het 'level of incompetence' voordat het omgekeerde Peter Principle tot volle ontplooiing komt.
Ik zie uit naar uw volgende bijdrage.
Jan Pels

Treffend verwoord: "maco-gedrag" in de geografisch ver af gelegen onderdelen: zxeer herkenbaar in b.v. het gevangeniswezen in Nederland. Nieuw element in de discussie dat nu wordt ingebracht is het het kwaliteitsdenken. Bij decentralisatie van bevoegheden horen ook verantwoordelijkheden en rapportageplicht. Dat laatste is soms ingebed in een duidelijke planning & control-cyclus ! Groeten aan Kees Paardekooper en succes met de afwikkeling van de reorganisatie van IKON: wie heeft ook alweer welke bevoegdheden ?

Ik ben het van harte met de conclusies van de heer Simons eens. in de praktijk weten de verschillende afdelingen van een ministerie niet wat de andere afdelingen doen. Allemaal eigen baasjes, en nog arrogant ook.
Ik denk dat de heer Simons in zijn betoog precies aangeeft waarom de overheid in het algemeen en Min V&W in het bijzonder wordt ervaren als een onbetrouwbare gesprekspartner. De benodigde kwaliteit van het management is op veel niveaus volstrekt niet aanwezig, terwijl daar wel de wereld wordt verteld dat iedereen zich met het horloge moet scheren. En tenslotte zegt de minister zelf dat haar afdelingen gelijk hebben. Misschien scheert zij zich niet...

Ik vond deze bijdrage zeer herkenbaar.
Zelf werk ik in een "gekantelde" organisatie met
zogenaamd zelfsturende team. Er gaan stemmen op die alsmaar verder willen doorkantelen alleen vanwege het kantelen.
Dat zorgt er dan inderdaan voor dat we ons niveau van incompetentie snel zullen bereiken.

Terechte signalering van het risico dat kleeft aan "trends". Er lijkt mij echter niets mis met het besturingsprincipe "decentralisatie tenzij", zo lang te tenzij-vraag maar serieus gesteld wordt. Eén "tenzij kan dan zijn dat de bevoegdheden niet gedecentraliseerd kunnen worden, een ander dat de benodigde kwaliteit niet aanwezig is.

Het uitgangspunt dat verantwoordelijkheden (met bijbehorende bevoegdheden) zo laag mogelijk gelegd moeten worden zo lang zij nog hanteerbaar zijn, zorgt er mijns inziens voor dat ieder individu maximale sturingskracht en ontplooiingsmogelijkheden heeft. Dat heeft enorme consequenties op het gebied van motivatie (positieve wel te verstaan). Een "mits" die ik dus aan het besturingsprincipe zou willen toevoegen is "het past in de persoonlijke ambities van de werknemers in kwestie.

Op deze manier heeft decentralisatie niet alleen met organisatie én(!) kwaliteit, maar ook met bewuste zingeving op individueel niveau (motivatie) te maken.

bijdrage is zeer oppervlakkig. niet meer dan een persoonlijke mijmering. een dergelijke bijdrage zou m.i. in de toekomst niet meer moeten worden opgenomen. iets meer niveau mag worden verondersteld.

Prima inzicht van Martin Simon. Ik zou daaraan willen toevoegen: ook in het laterale vlak speelt zoiets. Outsourcing van staffuncties, ICT, HR etc. is een tijd mode geweest.
Mijn stelling is, dat outsouircing veronderstelt, dat er in de focus organisatie een uiteramte bekwame én vakdeskundige ínkoper' mo9et zijn, iemand die in feite intelligenter en bewkamer is als de toeleverancier.
Bij gebrek aan dergelijk bekwame mensen, krijgt de toeleverancier veel te veel macht en kan het zich veroorloven om onbekwame mensen in te zetten en daarveel geld voor te vragen. Hoe meer je en SLA wilt, hoe beter je als focusorganistaie moet zijn!

In de organisatie waar ik op dit moment werkzaam ben is het artikel goed te plaatsen. Ik merk zelf dat medewerkers niet goed overweg kunnen met het feit dat leidinggevenden minder kennis bezitten dan zij zelf. Van de leidinggevende wordt wel verwacht dat hij of zij beslissingen neemt over bepaalde vraagstukken die het meeste invloed hebben op de medewerkers zelf.

Het artikel is een illustratie van hetgeen reeds bekend is in de bestuurskundige en bestuursrechtelijke wereld. De aangesneden problematiek is onderwerp geweest van vele onderzoeken zowel binnen als buiten de overheid.
Het werkelijke probleem ligt echter op een hoger abstractieniveau - een meta-niveau zo u wilt - nl. het ontbrekende verband tussen inhoud en uitvoering; het 'wat' versus het 'hoe'.

Wat ; wat is geschikt om te worden gedelegeerd vs. wat mag worden gedelegeerd; dwz. effectiviteit en efficiency vs. legaliteit;
Hoe ; hoe blijft e.e.a. binnen de grenzen van de delegatie vs. hoe blijft het beheersbaar; dwz. legaliteit vs. 'checks&balances'

Onvoldoende kennis van het 'wat' leidt onvermijdelijk tot zwevend management en tot uitschakeling van het zelfregulerend vermogen van de organisatie.
Onbekendheid met het onderscheid tussen decentralisatie en deconcentratie en tussen attributie/delegatie/mandaat leidt er onvermijdelijk toe dat 'managers' van divers soortelijk gewicht dit vacuum vullen. Het meest pregnant komt dit naar voren bij de privatisering van overheidstaken; vooral bij openbaar vervoer en stadsreiniging

Van nabij heb ik gezien hoe overheden zaken regelden waartoe hen de bevoegheid ontbrak.
Twee decennia overheidsinformatievoorziening en privatisering kenmerken zich door de constatering 'de overheid kent zijn eigen regels en normen niet'. Hetgeen meer een kwestie van onbekendheid dan van onwil is.

Kijk bijv. eens bij
<http://www.biodiversity.nl/staatsrecht.htm>
en bij
<http://cwis.kub.nl/~frw/people/nouwt/RECHTSIN/1ECOLL98/sld022.htm>