Nooit meer kromme tenen

Van alle denkbare gesprekken is het functioneringsgesprek waarschijnlijk het gesprek waarvan de deelnemers bij voorbaat het hardst de zenuwen krijgen. Vrijwel niemand kijkt er naar uit met een ondergeschikte in een kamer te worden gezet met de bedoeling hem vervolgens een uur lang te vertellen wat hij van hem - of haar - vindt. En omgekeerd vindt ook niemand het bijzonder aangenaam een uur lang te moeten aanhoren wat een ander van hem vindt - waar hij nota bene zelf bij zit! Elkaar de waarheid zeggen doen we hooguit met een flinke slok op als het al behoorlijk laat is geworden, maar zo gewoon nuchter op klaarlichte dag: nee, liever niet.

persoon of gedrag?

Als dit ongeveer de manier is waarop beide partijen over het functioneringsgesprek denken - 'wij moet...