Gemeenten krijgen nieuwe taken op het gebied van jeugdzorg, werk en inkomen, en ondersteuning van ouderen en langdurig zieken. Deze ontwikkeling wordt ook wel ‘de drie decentralisaties’ of ‘de drie D’s in het sociaal domein' genoemd. Een majeure operatie die, zo zegt het voorlichtingsfilmpje van de VNG, vraagt om een transformatie in het denken en doen van gemeenten. Met minder controle en sturing, maar met ruimte en vertrouwen in de kracht van de maatschappij zelf.
Inderdaad een flinke verandering, want gemeenten hebben de neiging om nieuwe initiatieven dicht te timmeren met nota's, rapporten en vergaderingen. Harrie Aardema heeft daar behartenswaardige dingen over geschreven: over schijnbeheersing, gescheiden circuits en plannen met een onhaalbare stapeling van ambities - noot 1). Bijna ...
Ik deel je zorg!
Begin vorig jaar ben ik bij een bijeenkomst geweest van de gemeente Uden over de transitie van Zorg naar de gemeente. Ik was zeer verbaasd over de ambities van de diverse politieke partijen. Die de overdracht als een kans zien om zaken anders te gaan doen. Mijns inziens zou alle energie moeten gaan naar het 1 op 1 overnemen van de taken. Deze overdracht is sowieso een groot risico, zeker ook omdat het gaat om “zorg voor mensen”. Het doorvoeren van verbeteringen bij de overdracht en het realiseren van “politieke”ambities kan gedaan worden na de overdracht als de overgedragen dienstverlening goed functioneert.
De laatste Slow Management Magazine, de nieuwe gemeente (nr. 29, Zomer 2014), is integraal gewijd aan 3D. Vooral het verhaal van Hester Heringa van de Gemeente Zaanstad is meer dan lezenswaardig in dit kader.