Naar mijn mening is het buitengewoon belangrijk dat managers goeroes bezoeken. Het houdt hun denkwerelden toch fris. Mits ze zich niet verpatsen aan een goeroe, en de hele dag zijn denkbeelden gaat lopen verkondigen. Want echt waar, dat komt voor.
Houd het breed; lees meerdere denkers, bezoek meerdere goeroes. Objectiviteit, zo het al te verkrijgen is, is de optelsom van verschillende denkbeelden. Ik merk in de strandsessies met managers naar aanleiding van mijn boek ' Goeroegetwitter', dat er behoefte is aan adviezen vanuit meer ervaren managementdenkers. Mijn boek is geschreven om dat dichterbij te brengen, maar daar gaat het nu niet om.
Het gaat erom dat managers niet altijd zelf alles hoeven uit te vinden. En luisteren naar goeroes heeft een verrassende kant: je wordt op ideeen gebracht.

Eerst moet ik bekennen dat ik mij er óók aan bezondigd heb. Dat resulteerde in twee overhead slides die door de grote Philip Kotler werden gesigneerd omdat hij de visualisatie zo treffend vond. Uiteraard gebruikte ik die met een zekere trots. Schaam ik me niets voor: ik was pas ergens in de dertig. Maar met het voortschrijden der jaren ik ging ik het fenomeen van de “ideologieverheerlijking” met enige reserve bekijken.

Een tijdje later was er een beroemde Indiase Guru in Den Haag. Onder de aanwezigen was een man die Amerikanen zouden beschrijven als “white Kaukazian” maar wel met een kleed om en een tulband op. Hij liep niet, maar “schreed zich voort” onder de mensen met een air van “ik weet hier van, ECHT wel”. Aan het einde was er een oefening met de zaal waarbij een enorme hoeveelheid energie vrij zou gaan “flowen”. De man met de tulband vertelde bij het “ask-any-question-gedeelte” dat hij niets had gevoeld of waargenomen. De Guru dacht een seconde na en adviseerde hem een 220 volt stopcontact. Na afloop wierp een geschuffelde ingenieur zich aan haar voeten in opperste adoratie. Hij werd als een vlieg weggewuifd met de opmerking “Be your own Guru”.

Het was ook de tijd waarin veel mensen in vaal-rood of aubergine rondliepen met een Mala om met daarin de foto van Bhagwan Sri Rajneesh. Dat had wel iets. Zijn ideeën over vrije liefde spraken me wel aan en de mooiste vrouwen van de wereld liepen er in het wild omheen te “worshippen”. Paradijs op aarde. Maar ik besloot dat als ik ooit een Mala zou dragen, daar mijn eigen foto in moest.

En zó is dat. Veel, héél veel lezen, veel check-check-dubbelcheck en je blijven realiseren dat je met mensen met gezinnen speelt en NIET met Lego. En voor het “contactuele” gedeelte? Wat dacht je van een golfclub, naaikransje voor managers met groeistuipen of gewoon de bar van het vergadercentrum? Wie weet drinkt jouw favoriete Guru daar wel een stevige whisky.

Ik beken!!!: Ik heb nog één hartewens: dat het moment komt dat Philip Kotler mij vraagt om ZIJN slides te signeren . . . . maar Tiggelaar staat niet op mijn verlanglijstje.

Jos Steynebrugh
Marketing & Innovatie Consultant

Hoeveel sociaal wenselijke antwoorden zouden er in dit onderzoek gegeven zijn?
De quote in Case C vind ik wel aandoenlijk eerlijk:
“Een van mijn collega’s had van [naam seminar] gehoord en wilde daar graag naartoe. En ik vond dat een leuk idee. Omdat het me aanstond om iets te weten maar eigenlijk ook omdat het een leuke dag is. Die combinatie”

Bezoek aan een seminar is gewoon 'Een leuke dag'; ofwel er is budget voor scholing en dat moet je toch ergens aan opmaken.

En zou er in alle negatieve commentaren op goeroes ook niet wat jaloezie schuilen? Wie zou niet zo serieus genomen willen worden en zoveel geld verdienen met een doorgaans weinig opzienbarend, maar wel op het goede moment gebrachte idee?

Ik denk dat het heel belangrijk is dat de mensen in de organisatie ( en dan met name het management op ieder niveau) ervan doordrongen moeten zijn dat de goeroes een expliciet toegevoegde waarde hebben. Ook moet de nodige aandacht besteed worden aan het feit dat niet iedere organisatie altijd echt uniek is.
Kreten als: bij ons is dat heel anders of dat is daar wel maar niet bij ons, etc.
Het is vooral de afwezigheid van de twee genoemde aspecten die niet echt stimulerend werken als we de kennis en ervaring van goeroes willen gebruiken.

Het wordt dan meer als blokkade ervaren en dat is nou net niet de bedoeling.
Mijn reactie is onderbouwd vanuit mijn persoonlijke praktijkervaring als trainer/coach en docent.

Groeten, Berry Maanders MSc

Naar mijn mening is het een prima initiatief om kennis deling te laten plaatsvinden. Deze deling vindt plaats door lezen, seminars e.d. Goeroes ondersteunen dit proces door hun opgedane en onderzochte kennis te delen. Hierdoor worden managers in staat gesteld om een objectief beeld te vergaren waardoor zij in de praktijk in staat gesteld worden te handelen. Het bezoeken van seminars heeft daarbij als voordeel om een netwerk te creëren met mensen die in hun dagelijkse praktijk tegen zaken aanlopen die gelijk kunnen zijn aan je eigen ervaring. Hopelijk kun je hierbij wederom kennis delen hoe te komen tot oplossingen en inzichten.

Met vriendelijke groet,

Henk Kolenbrander

Beste mensen,

Veel dank voor het delen van uw opinies en ervaringen. Wij zien dat het managementgoeroe fenomeen steeds meer een zaak wordt waar managers in de praktijk niet meer omheen kunnen, terwijl het in de managementopleidingen eigenlijk nauwelijks ter sprake komt. Dit is opmerkelijk vooral gezien de aanzienlijke impact die goeroes en hun ideeën kunnen hebben op het denken en doen van managers en uiteindelijk op het functioneren van organisaties. Zoals Bert Overbeek en Jos Steynebrugh ook al aangaven, dit issue is non-triviaal: deze goeroe-ideeën kunnen substantiële consequenties hebben voor organisaties en de mensen die daarin werken. We denken ook dat Bert en Jos hun aanbeveling om je oor bij verschillende denkers te luisteren te leggen een heel belangrijke is. Goeroes benadrukken vaak een specifieke visie op management, maar om een eenzijdig beeld te voorkomen zouden managers er goed aan doen meerdere (ook wetenschappelijke) bronnen te raadplegen.

Wij zijn het ook eens met de opinies van Berry Maanders en Henk Kolenbrander dat wanneer managers zich afsluiten van goeroes zij een potentiële leermogelijkheid missen. Uit het onderzoek kwam duidelijk naar voren dat goeroes een belangrijke waarde voor managers vertegenwoordigen in het creëren van leer- en netwerkmogelijkheden en ontwikkelen van een eigen identiteit. In navolging hiervan is het daarom volgens ook van belang voor managers om weet te hebben van de rol en waarde van goeroes in de bedrijfskundige gemeenschap om uiteindelijk een goede afweging te kunnen maken over de bruikbaarheid van hun kennis.

Tenslotte had Hans Lekkerkerk een scherpe opmerking over de waardering van goeroes als persoon. In ons onderzoek vonden we dat managers van mening verschilden over hun waardering voor een bepaalde goeroe. Kortgezegd, daar waar sommige managers een bepaalde goeroe op handen droegen, wordt deze zelfde persoon door andere managers verguisd.

Daarom zijn we ook erg benieuwd naar de opinies van management professionals op de vraag wat is een goeroe? Wie heeft volgens u duidelijk een goeroe-status bereikt en waarom? Hebben we in Nederland wel onze eigen goeroes? Wie kan gezien worden als goeroe en wie juist niet?

Dr. Claudia Groβ en Dr. Stefan Heusinkveld
Nijmegen School of Management