Wij zijn nu allemaal cardioloog!

Op zich is het een héél goede actie de '6 Minuten' actie van de Nederlandse Hartstichting. Ca. 300 mensen worden er wekelijks getroffen door een hartstilstand, 'slechts' 5-10% van hen overleeft dit. Hulp is dus dringend gewenst!

Nu raadt de speciale website omstanders aan om sowieso hulp in te schakelen m.b.v. 112. Maar omdat 6 minuten zo voorbij zijn, zeker in kritische situaties, zou je als omstander ook al vast kunnen beginnen..... Voor cardioloog kunnen spelen dus.

Nu vraag ik mezelf af of hulp wel zo verstandig is in een situatie dat iemand op de grond valt, want geldt vooral hier niet: 'Too Little Knowledge is Deadly........'?
Wij leven in een welvaartsmaatschappij en we zijn onszelf er intussen voldoende van bewust dat dit 'probleem' ons ook gezondheidsrisico's kan opleveren. Nu is er nog niet echt veel onderzoek naar gedaan, toch schijnt het zo te zijn dat de diagnose 'hartstilstand' in welvarende landen vaker voorkomt 'per hoofd van de bevolking' dan in minder welvarende landen. Of ze zijn daar sowieso te laat om 'iets' te kunnen constateren bij de overledene (sic.). 

Daarbij beschikken wij ook nog eens over een infrastructuur die het mogelijk maakt dat hulp snel ter plaatse is mocht jou nu iets overkomen. Is iedereen op tijd en kom je in een ziekenhuis, dan is de kans op herstel groot, heel groot. Hulde voor onze Gezondheidszorg! Hoezo duur? Een mensenleven is toch onbetaalbaar? (......).

Om onze risico's verder tot een minimum te kunnen beperken komt de Nederlandse Hartstichting met de '6 minuten' actie. Prima, op zich niets mis mee met deze actie. Het is zelfs knap dat het hier allemaal kan: op zich dure defibrillators en duurdere ambulances en zelfs nog duurdere helicopters beschikbaar hebben staan binnen 6 minuten(!) na het moment waarop jou 'iets' mocht overkomen. En stel nu dat deze 6 minuten toch dreigen te worden overschreden, dan is er een handzame handleiding hoe, ook als leek, te kunnen handelen op een moment dat je iemand van zijn/haar stokje ziet gaan. Prachtig toch? Nou, ik vraag me dat af.

Omdat ik besef dat de reactie kan komen: 'stel dat het jou overkomt!', neem ik mezelf maar als voorbeeld. In de PC Hooft ga ik van mijn stokje, plotseling en geheel onverwacht. Vrouw en dochters in paniek en door de emoties niet tot enige reden in staat. Wat doen de omstanders? Lopen ze toch door (want hun galanterieën kunnen zij wel eens kwijtraken in de hectiek)? Wachten ze 6 minuten af? Of rukken ze al binnen '30 seconden mijn shirt kapot? Word ik vervolgens onder stroom gezet? Word ik achter in een tractor gesmeten? ???? Overigens, waar hangt in de PC Hooft eigenlijk de defibrillator? En stel nu eens dat ik 'gewoon' van mijn stokje ging, of 'gewoon' een stap verkeerd zette en met mijn hoofd op het trottoir nu dizzy op de grond lig, wie stelt dan de diagnose? Is 1 foutief geplaatste electroshock op dat moment niet nét teveel van het goede? Ik weet het niet, ik ben geen cardioloog, ik ben niet eens een verpleger.

Wel wil ik zelf graag mensen helpen en heb gemerkt dat je in stress situaties, zeker als het om helpen gaat, niet logisch redeneert en handelt. Wat zijn dan de risico's van mijn 'patiënt'? Mag ik mijn patiënt überhaupt wel helpen? Vindt die dat wel goed? Stel nu dat ik de blouse openruk van een dame die op de grond ligt, wat doet haar paniekerige partner dan? Zou ik dat uit willen proberen? En met al die verschillende culturen die we (gelukkig, maar dat terzijde) kennen in onze samenleving: bij wie mag je wel kleren openrukken, in noodsituaties dus, en bij wie niet en wie mag alleen maar geholpen worden door de eigen sexe? Ik weet het niet en de site helpt me ook al niet.

Beste mensen, het lijkt allemaal anecdotisch maar ik meen het bloedserieus. Zie dit ook maar als een metafoor, een 'mooie metafoor' die soms ook opgaat voor het handelen in organisaties (en niet alleen in stress situaties) weet dan: 'Too Little Knowledge is Deadly', en dat kan zelfs in situaties dat je mensen wilt redden......